Po tygodniu dziąsło nad zębem 12 było zagojone, ale brodawka nie wypełniała przestrzeni pomiędzy zębami 12 i 11. Z poziomu mock-upu rozpoczęto preparację pod licówki. Zarys preparacji wykonano dodziąsłowo, a następnie umieszczono nić retrakcyjną poddziąsłowo. Szlif przeprowadzono ze ścięciem typu L. Preparację kontrolowano przy użyciu kluczy silikonowych, z zachowaniem płaszczyzn stycznych w obrębie zębów (ryc. 5). Szlif został oceniony na modelu. Po tygodniu przystąpiono do osadzenia gotowych licówek. Przed cementowaniem nastąpiło skontrolowanie przylegania ich na suchej powierzchni zęba oraz na żelu glicerynowym (ryc. 6). Pacjentka zaakceptowała kolor i kształt uzupełnień. Procedurę osadzania rozpoczęto od przygotowania powierzchni zębów 11 i 21: zabezpieczono zęby koferdamem, oczyszczono ich powierzchnię szczotką i pastą, osuszono, wytrawiono powierzchnię szkliwa 35% kwasem ortofosforowym, spłukano obficie wodą destylowaną, osuszono oraz zaaplikowano system wiążący. Licówki zostały wypiaskowane tlenkiem glinu o średnicy ziaren 50 µm⁸, wytrawione kwasem fluorowodorowym 4,5% przez 20 s. Następnie spłukano je obficie wodą destylowaną i zaaplikowano dwie warstwy silanu. Po odczekaniu 3 min zaaplikowano system wiążący i nałożono cement adhezyjny o podwójnym sposobie wiązania, a następnie osadzono licówki. Usunięto nadmiary cementu i przystąpiono do przygotowania zębów 12 oraz 22 do cementowania, a później kolejno 13 i 23. Po zakończonej pracy koferdam został usunięty i skontrolowano osadzone licówki (ryc. 7). Zdjęto nadmiar cementu przy użyciu skalpela 12 i wypolerowano gumką powierzchnię dodziąsłową⁹. Okluzja centralna i ekscentryczna była taka sama jak przed zacementowaniem uzupełnień. Dziąsła były uciśnięte przez koferdam, dlatego efekt estetyczny nie został jeszcze osiągnięty.

Rycina 5. Preparację pod licówki wykonano z poziomu mock-upu

Rycina 6. Kontrola przylegania licówek

Rycina 7. Osadzone licówki

Po tygodniu pacjentka pojawiła się na wizycie kontrolnej. Zaobserwowano wygojenie się dziąseł i brodawek dziąsłowych z wyjątkiem dziąsła nad licówką 12. Był tam wyraźny stan zapalny, więc wykonano skaling poddziąsłowy, przepłukano rozcieńczonym roztworem nadmanganianu potasu oraz zaaplikowano do kieszonki żel z chloroheksydyną (ryc. 8). Zalecono wdrożenie większego reżimu higienicznego – szczególnie stosowanie irygatora wodnego w tej okolicy¹⁰.

Rycina 8. Po tygodniu od osadzenia licówek widoczny stan zapalny dziąsła nad licówką 12

Po roku od osadzenia pracy odbyła się kolejna wizyta kontrolna. Stan ogólny pacjentki jest dobry, nie zgłasza zmian w ogólnym stanie zdrowia, nie przyjmuje leków na stałe. Wykonano badanie wewnątrzustne: błona śluzowa różowa, wilgotna, bez wykwitów. Przyzębie w normie, dziąsło nad licówką zęba 12 bez cech zapalnych (chociaż kolor jest ciemniejszy niż dziąsło nad pozostałymi zębami), kamień w przestrzeniach pomiędzy zębami w odcinku przednim w żuchwie (ryc. 9). Efekt pracy został przyjęty przez pacjentkę pozytywnie.

Rycina 9. Stan po roku od osadzenia pracy

Podsumowanie

Piękny uśmiech i zdrowe zęby są marzeniem wielu pacjentów. Dzięki prężnemu rozwojowi technik dentystycznych możemy zaprojektować biozgodną z otaczającymi tkankami pracę ceramiczną, która będzie spełniała walory estetyczne i funkcjonalne. Sprzyja to wykonaniu odbudów, którymi pacjent może się cieszyć przez długi czas. Uzyskane efekty są wynikiem skrupulatnej i dokładnej pracy całego zespołu dentystycznego: operatorów i techników oraz sprzętu i materiałów, jakimi dysponujemy.