Najskuteczniejszą metodą leczenia chorych z kurczem wpustu jest operacja łącząca kardiomiotomię przednią z przednią fundoplikacją sposobem Dora.

Kurcz wpustu (cardiospasmus, achalasia cardiae) jest schorzeniem górnego odcinka przewodu pokarmowego, które charakteryzuje się pierwotnym upośledzeniem perystaltyki trzonu przełyku i czynności motorycznej dolnego zwieracza przełyku (LES – lower esophageal sphincter).^1-2,12 Jest jednym z najczęściej występujących i najlepiej poznanych zaburzeń czynnościowych przełyku.

Kurcz wpustu oznacza całkowity brak perystaltyki trzonu i zdolności LES do rozkurczu. Zaburzenie to sprzyja zaleganiu pokarmu, co prowadzi do poszerzenia przełyku i wtórnie do zapalenia jego błony śluzowej.^1,3,22,24 Choroba jest skutkiem uszkodzenia neuronów w obrębie zwojów trzewnych Auerbacha zlokalizowanych w ścianie przełyku między mięśniami warstw okrężnej i podłużnej. Następstwem tego stanu jest niemożność generowania propulsywnych fal perystaltycznych trzonu przełyku oraz prawidłowego rozkurczu LES w trakcie aktu połykania.^2-3,22,24,45 Opisane zaburzenia motoryki przełyku dotyczą części przełyku z warstwą mięśniową gładkokomórkową.

Budowa anatomiczna przełyku

Przełyk jest przewodem mięśniowo-błoniastym o podłużnym przebiegu. Rozpoczyna się u góry i ku tyłowi od chrząstki pierścieniowatej krtani na wysokości VI kręgu szyjnego, a kończy na wysokości X lub XI kręgu piersiowego (zależnie od pozycji ciała i faz oddechu).^11,22,53

Wyróżnia się następujące anatomiczne części przełyku:

• szyjną (pars cervicalis) – umiejscowioną w dolnym odcinku szyi od chrząstki pierścieniowatej do wysokości wcięcia szyjnego mostka
• piersiową (pars thoracica) – przebiegającą wzdłuż całego śródpiersia tylnego i dalej przez rozwór przełykowy przepony
• brzuszną (pars abdominalis) – odcinek 1-4 cm między przeponą a żołądkiem.

Niektórzy autorzy wyróżniają też krótką część przeponową ze względu na jej znaczenie w praktyce klinicznej – występowanie przepukliny rozworu przełykowego przepony i wpływ odnóg przepony na skuteczność pasażu przełykowego.

Długość przełyku wynosi średnio 23-25 cm, a odległość od siekaczy do żołądka 40-42 cm. Długość części brzusznej jest zmienna w zależności od położenia przepony oraz pozycji ciała. Jeśli wpust żołądka znajduje się w rozworze przełykowym przepony (u osoby w pozycji leżącej), część brzuszna przełyku nie występuje.^9,11,14,34

Odnogi przepony tworzące rozwór przełykowy przepony mogą zwężać przełyk podczas skurczu przepony (wdechu), a w głębokim wdechu nawet całkiem go zamykać. Celem zamykania dolnej części przełyku jest powstrzymywanie cofania się treści z żołądka.37,47...