BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Chirurgia jelita grubego
Najczęstsze problemy w chirurgii raka jelita grubego
prof. dr hab. n. med. Piotr Krokowicz, dr n. med. Karolina Horbacka, dr n. med. Łukasz Gmerek
Współczesne leczenie chorych na raka jelita grubego jest wielodyscyplinarne. Podstawową rolę nadal odgrywa właściwie przeprowadzona operacja. Poprzedzenie jej radiochemioterapią zwiększa odsetek wykonywanych radykalnych resekcji i operacji z oszczędzeniem zwieraczy.
Rak jelita grubego (RJG) stanowi drugą co do częstości przyczynę zgonów na nowotwory złośliwe w Polsce. Według danych European Society of Medical Oncology1 RJG stanowi czwartą przyczynę zgonów z powodu nowotworów złośliwych na świecie – około 608 000 zgonów/rok. W ciągu 10 lat (1997-2007) obserwowaliśmy zmniejszenie śmiertelności w państwach Unii Europejskiej głównie dzięki silnie rozwiniętemu systemowi badań przesiewowych, profilaktycznej endoskopowej resekcji polipów gruczolakowych oraz coraz bardziej skutecznym formom terapii skojarzonej. Niestety, wyniki leczenia chorych na ten nowotwór w Europie i na świecie odbiegają od uzyskiwanych w Polsce. Odnotowane w naszym kraju 5-letnie przeżycia chorych na raka okrężnicy w zależności od płci wyniosły w 2000 r. 32,4:30,8% (K:M), a w grupie chorych na raka odbytnicy 33,2:24% (K:M).2 W Stanach Zjednoczonych w latach 2000-2005 5-letnie przeżycia chorych na raka odbytnicy sięgały 68,5%. Różnice wynikają z podstawowej kwestii organizacji i funkcjonowania systemu badań przesiewowych w krajach zachodnich pozwalającego na wczesne wykrywanie RJG o niższym stopniu zaawansowania klinicznego. W takich przypadkach zabieg operacyjny, niekiedy w połączeniu z terapią skojarzoną, stwarza realne szanse na dobre rokowanie i osiągnięcie wysokich wskaźników przeżycia w tej grupie chorych. Dodatkowym aspektem wartym podkreślenia jest włączenie terapii neoadiuwantowej, uznawanej obecnie za obowiązującą integralną metodę leczenia chorych na miejscowo zaawansowanego raka odbytnicy, co potencjalizuje, a niekiedy umożliwia wykonanie w pełni resekcyjnego zabiegu operacyjnego.3 Wspomniane czynniki z pewnością przyczyniły się do zwiększenia odsetka 5-letnich przeżyć w tej grupie chorych także w naszym kraju, wyniki wciąż jednak nie są zadowalające, a liczba chorych, u których nowotwór jest rozpoznawany w wysokim stopniu zaawansowania, nadal jest zbyt duża.
Z czego wynikają najczęstsze problemy i nieprawidłowości wczesnej diagnostyki i leczenia?
Pułapki diagnostyczne
Polipy jelita grubego
Od dawna wiadomo, że jedyną formą profilaktyki rozwoju RJG o udowodnionej skuteczności jest usunięcie polipów wykrytych w trakcie przesiewowego badania endoskopowego. Warto podkreślić bezwzględną konieczność resekcji zmian polipowatych w całości z...