Rycina 16. Niekiedy w preparowaniu pęcherzyka i uwalnianiu zrostów przeszkadza rozdęty żołądek. W takiej sytuacji należy założyć zgłębnik dożołądkowy i odessać treść żołądka.

Rycina 17. Nadmierna elektrokoagulacja często powoduje pogorszenie jakości obrazu w wyniku zadymienia. Pomocne wówczas są systemy automatycznego oddymiania pola operacyjnego, ewentualnie można co jakiś czas uwalniać gaz przez jeden z trokarów.

Rycina 18. Stopniowo preparując otaczające tkanki i uwalniając zrosty, uwidaczniamy brodę i szyję pęcherzyka żółciowego. Wówczas można chwycić grasperem za brodę i odciągnąć pęcherzyk żółciowy do wątroby, uwidaczniając trójkąt Calota.

Rycina 19 A i B. Należy wypreparować preparatorem przewód pęcherzykowy, obchodząc go dookoła. Preparować trzeba bliżej pęcherzyka żółciowego, nie wolno zbyt daleko preparować w kierunku przewodu wątrobowego wspólnego i przewodu żółciowego wspólnego. Dzięki temu unikniemy uszkodzenia głównej drogi żółciowej.

Rycina 20. W wyniku dalszego preparowania uwidaczniamy tętnicę pęcherzykową, która typowo jest zlokalizowana za przewodem pęcherzykowym, bliżej wnęki wątroby (często widoczne jest jej niewielkie tętnienie). Tętnica pęcherzykowa najczęściej odchodzi od prawej tętnicy wątrobowej, czasem, jeśli tętnica pęcherzykowa jest bardzo krótka i odchodzi od łuku prawej tętnicy wątrobowej, może zostać z nią pomylona.

Rycina 21. Dążymy do takiego wypreparowania przewodu i tętnicy pęcherzykowej, aby mieć pewność identyfikacji tych struktur.

Rycina 22 A i B. Po zidentyfikowaniu przewodu i tętnicy pęcherzykowej przy użyciu klipsownicy zakładamy klipsy: po jednym klipsie od strony pęcherzyka i po 2 klipsy dystalnie od pęcherzyka na obie struktury anatomiczne. Klipsy powinny obejmować całą szerokością zamykaną strukturę i nie mogą na siebie zachodzić. Należy uważać, aby nie założyć dystalnych klipsów zbyt nisko, może to bowiem doprowadzić do zwężenia głównej drogi żółciowej lub zamknięcia prawej tętnicy wątrobowej. Jeśli standardowe klipsy nie obejmują w całości przewodu pęcherzykowego, można założyć większe klipsy lub pętlę Roedera. W przypadku wyjątkowo szerokiego przewodu pęcherzykowego lub tętnicy pęcherzykowej należy zachować szczególną ostrożność i upewnić się, że struktury anatomiczne zostały prawidłowo zidentyfikowane.

Rycina 23. Nożyczkami przecinamy przewód pęcherzykowy i tętnicę pęcherzykową pomiędzy zaciśniętymi klipsami.