Rycina 24 A, B i C. Haczykiem lub nożyczkami z elektrokoagulacją odcinamy pęcherzyk żółciowy od jego loży w wątrobie. Przez cały ten czas duże znaczenie ma odpowiednia trakcja pęcherzyka i jego odciąganie od loży. Preparowanie we właściwej warstwie pod błoną surowiczą pokrywającą pęcherzyk zapobiega przedziurawieniu jego ściany (wyciek żółci), jak również uszkodzeniu miąższu wątroby (krwawienie).
![Medium 25 opt](/publish/system/pub_assets/files/43276/medium_25_opt.jpeg)
Rycina 25. W przypadku uszkodzenia ściany pęcherzyka, aby zapobiec wylewaniu się żółci i wydostaniu złogów do jamy brzusznej, wskazane jest zastosowanie specjalnego worka laparoskopowego. W typowej sytuacji do wyciągnięcia pęcherzyka żółciowego z jamy brzusznej używamy kleszczyków laparoskopowych typu krokodyl.
![Medium 26 opt](/publish/system/pub_assets/files/43277/medium_26_opt.jpeg)
Rycina 26. Pęcherzyk usuwamy przez otwór powyżej pępka, uprzednio wyjąwszy trokar i przełożywszy laparoskop do trokara w nadbrzuszu. Niekiedy ze względu na wielkość pęcherzyka otwór po trokarze wymaga poszerzenia. Po usunięciu pęcherzyka ponownie wkładamy trokar i laparoskop powyżej pępka.
![Medium 27 opt](/publish/system/pub_assets/files/43278/medium_27_opt.jpeg)
Rycina 27. Na zakończenie operacji sprawdzamy hemostazę w loży pęcherzyka, ewentualne wycieki żółci oraz płuczemy okolicę wnęki wątroby i lożę pęcherzyka.
![Medium 28 opt](/publish/system/pub_assets/files/43279/medium_28_opt.jpeg)
Rycina 28. W okolicy loży pęcherzyka żółciowego i wnęki wątroby zazwyczaj pozostawiamy dren Redona w rozmiarze 14-16 F.
Rycina 29 A, B i C. W trakcie usuwania trokarów należy zwrócić uwagę, czy nie wystąpiło krwawienie z kanałów śródskórnych. Przed usunięciem ostatniego trokara wykonujemy desuflację odmy śródbrzusznej, aby zapobiec bólom okolicy barków w okresie pooperacyjnym. W ranie powyżej pępka zaszywamy powięź szwem wchłanialnym, a następnie skórę. W otworach po pozostałych trokarach wystarcza zaszycie skóry. Rany operacyjne zabezpieczamy jałowymi opatrunkami.
Rycina 30 A i B. Zawsze należy rozciąć pęcherzyk żółciowy przed wysłaniem do ostatecznego badania histopatologicznego, aby sprawdzić jego zawartość, wygląd błony śluzowej i ujście przewodu pęcherzykowego.
Uwagi końcowe
W okresie pooperacyjnym najczęściej podaje się leki przeciwbólowe zawierające paracetamol lub niesteroidowe leki przeciwzapalne. Przed zabiegiem w profilaktyce zakażeń stosuje się jednorazowe dawki antybiotyków według schematu ustalonego na danym oddziale lub w szpitalu. Żywienie doustne można rozpocząć już w pierwszej dobie po zabiegu, pod warunkiem że nie występują nudności i wymioty. Jeżeli objętość i rodzaj treści wypływającej z jamy brzusznej nie budzi niepokoju, dren można wyjąć również w pierwszej dobie po operacji. Zazwyczaj, jeśli stan ogólny chorego na to pozwala, to w 2-3 dobie można go wypisać do domu. Szwy skórne usuwa się najczęściej 7-14 dni po operacji. Po operacji usunięcia pęcherzyka żółciowego zaleca się ograniczenie spożycia roślin strączkowych oraz bardzo tłustych i smażonych pokarmów.