BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Chirurgia onkologiczna
Leczenie przerzutów raka jelita grubego do wątroby
dr n. med. Andrzej Chaber
prof. dr hab. n. med. Paweł Nyckowski
prof. dr hab. n. med. Maciej Słodkowski
Przerzuty do wątroby występują najczęściej u chorych z rakiem jelita grubego. Wbrew obiegowym opiniom wielu tych chorych można skutecznie leczyć z intencją wyleczenia, wydłużenia życia i poprawy jakości życia.
Wstęp
Rak jelita grubego jest drugim co do częstości występowania nowotworem u kobiet i trzecim u mężczyzn. Jest również drugą przyczyną zgonów obu płci z powodu nowotworów złośliwych. Ocenia się, że przerzuty do wątroby występują u około 50% chorych na raka jelita grubego, synchronicznie z ogniskiem pierwotnym u 20-25% chorych i metachronicznie u 20-30%.1 Przerzuty stwierdza się częściej u mężczyzn niż u kobiet, co należy wiązać z większą zapadalnością na raka jelita grubego mężczyzn. Istnieje korelacja między częstością przerzutów a stopniem zaawansowania raka jelita grubego – w stopniu I wg TNM przerzuty stwierdza się u 3,5% chorych, w stopniu III już u około 30%. Ryzyko nawrotu raka jelita grubego, w tym przerzutów do wątroby, jest największe w ciągu pierwszych 2 lat po operacji, a następnie się zmniejsza. Wczesne pojawienie się przerzutów jest złym czynnikiem prognostycznym, często świadczy o rozsiewie nowotworu. Częstość występowania przerzutów do wątroby zależy również od czasu obserwacji i łącznie w 5-letnim okresie wynosi około 50%. Tylko u 20-30% chorych z przerzutami choroba jest ograniczona do wątroby. U tych chorych przez pewien czas wątroba jest jedynym miejscem lokalizacji nowotworu. Nie określono jednoznacznie, jak długo to trwa, ale rozpoczęte w tym czasie leczenie radykalne zapobiega powstaniu dalszych odległych przerzutów i daje szansę na ostateczne opanowanie procesu nowotworowego. Naturalny przebieg choroby (bez leczenia) wiąże się ze złym rokowaniem, średni czas przeżycia wynosi mniej niż 8 miesięcy.1-3
Rozpoznanie
Objawy kliniczne
Chorzy z przerzutami do wątroby przez długi czas nie mają objawów. W przypadku guzów synchronicznych dominują objawy ze strony guza pierwotnego w jelicie. Przerzuty są wykrywane najczęściej w tomografii komputerowej jamy brzusznej wykonywanej, aby ocenić zaawansowanie raka jelita grubego. Podobnie u chorych z guzami metachronicznymi początkowo nie pojawiają się żadne objawy, a przerzuty są wykrywane podczas badań kontrolnych (follow-up) lub przypadkowo. Pojawienie się objawów świadczy o zaawansowanej chorobie przerzutowej i źle rokuje. Do objawów należą:
- ból – przerzuty we wczesnej fazie nie powodują dolegliwości bólowych, ciągły ból może być spowodowany rozciąganiem torebki wątroby lub naciekaniem przepony, niekiedy chorzy odczuwają ból przerywany, o charakterze kolki
- złe samopoczucie, osłabienie, zmniejszenie apetytu i chudnięcie
- żółtaczka – może być spowodowana niewydolnością wątroby lub naciekaniem dróg żółciowych, w obu przypadkach źle rokuje
- wodobrzusze – przyczyną może być rozsiew nowotworowy, niewydolność wątroby lub zakrzepica układu wrotnego, niezależnie od przyczyny źle rokuje
- obrzęki kończyn dolnych – mogą świadczyć o zaawansowanej chorobie nowotworowej lub ucisku na żyłę główną dolną i również źle rokują.