Opis przypadku

Na Oddział Chirurgii Ogólnej z Pododdziałem Proktologii Szpitala Solec w Warszawie przyjęto pacjenta z powodu krytycznego zwężenia poprzecznicy. Od 2010 roku chory był leczony zachowawczo (mesalazyną, budezonidem, azatiopryną) z powodu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego (WZJG). Chorobę rozpoznano na podstawie objawów klinicznych (takich jak: bóle brzucha, liczne biegunki, >10 wypróżnień w ciągu doby zawartością jelitową z domieszką śluzu i krwi, okresowo podwyższona ciepłota ciała), badania kolonoskopowego (które wykazało: zmiany chorobowe w całym jelicie grubym, przekrwioną błonę śluzową odbytnicy, obrzękniętą, niewidoczną siatkę naczyniową, krwawienie kontaktowe oraz błonę śluzową pokrytą warstwą śluzu i krwi) oraz badania histopatologicznego.

Od 2 miesięcy mężczyzna ma nasilające się objawy zaburzenia pasażu jelitowego w postaci zatrzymania gazów, trudności w oddawaniu stolca, wzdęcia brzucha oraz coraz częstszych kurczowych bólów brzucha i wymiotów. W badaniu tomografii komputerowej (TK) brzucha stwierdzono obraz niedrożności jelita grubego, pogrubienie ściany prawej połowy okrężnicy i nieregularne zarysy błony śluzowej w lewej połowie okrężnicy. W badaniu endoskopowym obraz był jak w WZJG, nie dało się przejść endoskopem przez poprzecznicę z powodu obecności dużych polipowatych zmian w połowie jej długości. W badaniu histologicznym bioptatów błony śluzowej pobranych podczas ostatniej kolonoskopii patolog opisywał obecność rozsianych ognisk dysplazji lekkiego stopnia.

Podczas badania klinicznego w momencie przyjęcia chorego na oddział stwierdzono wzdęcie brzucha, wyczuwalny opór w śródbrzuszu, perystaltykę jelit o cechach perystaltyki przeszkodowej i bolesność w okolicy prawego podżebrza w trakcie badania ręką.