Łuszczyca jest przewlekłą, nawrotową, ogólnoustrojową chorobą zapalną skóry o wciąż nie w pełni wyjaśnionej etiopatogenezie. Częstość występowania w populacji wynosi 1-3%¹. Rozpoznanie opiera się na stwierdzeniu charakterystycznych rumieniowo-grudkowych ognisk wyraźnie odgraniczonych od otoczenia, pokrytych srebrzystą łuską. Pomimo możliwości występowania wykwitów w każdej okolicy ciała zmiany lokalizują się zazwyczaj na owłosionej skórze głowy, wyprostnej powierzchni łokci i kolan, płytkach paznokciowych, w okolicy lędźwiowo-krzyżowej oraz szparze pośladkowej².

Szacuje się, że u ok. 75% pacjentów stwierdza się łuszczycę o nasileniu łagodnym, niewymagającą leczenia systemowego. Oprócz łagodnych postaci łuszczycy leczenie miejscowe stosuje się także w postaciach o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego – jako uzupełnienie terapii. Zgodnie z najnowszymi wytycznymi Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego rekomendowane jest połączenie pochodnych witaminy D₃ (Cal – kalcypotriolu) z silnym glikokortykosteroidem (BD – dipropionianem betametazonu). Ich skuteczność i bezpieczeństwo zostały potwierdzone w wielu badaniach klinicznych³. Nowym trendem terapeutycznym jest terapia proaktywna polegająca na długoterminowym stosowaniu leku 2 × w tygodniu, co prowadzi do znacznego zmniejszenia ryzyka nawrotu zmian oraz przyczynia się do poprawy jakości życia pacjentów.

W artykule opisano trzy przypadki pacjentów skutecznie leczonych pianą z Cal/BD stosowaną w terapii proaktywnej (ryc. 1-9).

Opis przypadków

Pacjent 1

Mężczyzna 26-letni z rozpoznaną przed dwoma laty łuszczycą zwykłą. Pacjent negował choroby towarzyszące i alergie. W rodzinie nie występowały przypadki łuszczycy. Mężczyzna palił 10 papierosów dziennie od 8 lat. W badaniu fizykalnym widoczne by...