Od neurologa do diabetologów

Uszkodzenie nerwów obwodowych w cukrzycy

Dr n. med. Przemysław Richter

Lek. Magdalena Restel

I Klinika Neurologiczna, Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie

Adres do korespondencji: Dr n. med. Przemysław Richter, I Klinika Neurologiczna, Instytut Psychiatrii i Neurologii, ul. Sobieskiego 9, 02-957 Warszawa

Cukrzyca może wiązać się z wystąpieniem objawów neurologicznych o różnym nasileniu – od łagodnych zaburzeń czucia w przebiegu polineuropatii czuciowej po silny ból i szybko postępujące osłabienie kończyn w przebiegu amiotrofii cukrzycowej. Przewlekła polineuropatia czuciowa lub czuciowo-ruchowa jest powszechnie znanym i rozpoznawanym powikłaniem cukrzycy o charakterystycznym obrazie klinicznym. Jednak cukrzyca może też wiązać się z pojawieniem się objawów neurologicznych o nagłym początku lub gwałtownym przebiegu, co wymaga różnicowania z innymi stanami nagłymi w neurologii.


Klasyfikacja neuropatii w cukrzycy

Amerykański Instytut Cukrzycy, Chorób Układu Trawienia i Nerek (The National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases) dzieli neuropatie w przebiegu cukrzycy na:[1]

  • polineuropatie, gdy dochodzi do uszkodzenia nerwów (włókien czuciowych lub ruchowych lub czuciowych i ruchowych) unerwiających dystalne odcinki kończyn górnych i dolnych,
  • neuropatię autonomiczną – przy uszkodzeniu włókien unerwiających narządy trzewne, np. serce, naczynia krwionośne, układ pokarmowy, moczowo-płciowy, oddechowy,
  • amiotrofię cukrzycową – gdy dochodzi do uszkodzenia nerwów unerwiających proksymalne odcinki kończyn górnych i dolnych,
  • mononeuropatie – przy uszkodzeniu pojedynczych nerwów.

Natomiast Europejskie Towarzystwo Badań nad Cukrzycą (Diabetic Neuropathy Study Group of the European Association for the Study of Diabetes, NEURODIAB) dzieli polineuropatię cukrzycową na typową i nietypową, które różnią się:

  • początkiem objawów,
  • rodzajem dolegliwości,
  • zajęciem różnych części układu nerwowego,
  • przebiegiem choroby czy leżącymi u ich podłoża mechanizmami.[2]

Typowa polineuropatia cukrzycowa jest przewlekłą, symetryczną polineuropatią czuciowo-ruchową, u podłoża której leży przewlekła hiperglikemia powodująca w różnym mechanizmie (m.in. przez gromadzenie produktów końcowych glikacji czy stresu oksydacyjnego) uszkodzenie drobnych naczyń i wtórnie niedokrwienie włókien nerwowych (czuciowych, ruchowych lub obu typów).

Do rozwoju nietypowej polineuropatii cukrzycowej może dojść na każdym etapie choroby. Jej początek może być ostry, podostry lub przewlekły, a przebieg zwykle monofazowy lub fluktuujący. Ból i objawy uszkodzenia układu autonomicznego są charakterystyczne dla tego typu polineuropatii. Uznaje się, że etiologia nietypowej polineuropatii jest zapalna lub autoimmunologiczna.

W zależności od liczby zajętych nerwów Thomas[3] oraz Boulton i wsp.[4] opracowali także system dzielący neuropatie cukrzycowe na uogólnione oraz ogniskowe lub wieloogniskowe, np. mononeuropatia mnoga czy radikulopatie. U osób z cukrzycą niekiedy ...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Klasyfikacja neuropatii w cukrzycy

Amerykański Instytut Cukrzycy, Chorób Układu Trawienia i Nerek (The National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases) dzieli neuropatie w [...]

Radikulopatie w przebiegu cukrzycy

Proksymalne neuropatie to szczególne postacie neuropatii cukrzycowych charakteryzujące się bolesnym kłuciem lub paleniem w zakresie unerwienia korzeni rdzeniowych z następowym osłabieniem [...]

Neuropatie w przebiegu stanów hiper- i hipoglikemicznych

Insulinowe zapalenie nerwów jest rzadką postacią obwodowej polineuropatii. Do jej rozwoju dochodzi u niektórych chorych z cukrzycą wkrótce po włączeniu leczenia [...]

Podsumowanie

Najczęstszym powikłaniem cukrzycy ze strony układu nerwowego jest typowa symetryczna polineuropatia czuciowa lub czuciowo-ruchowa z charakterystycznym obrazem klinicznym pod postacią mrowienia, [...]
Do góry