W DAPA-CKD, randomizowanym badaniu z podwójnie ślepą próbą, sprawdzono hipotezę zakładającą, że dapagliflozyna, inhibitor SGLT2, w porównaniu z placebo ma przewagę w redukowaniu ryzyka nerkowego oraz sercowo-naczyniowego w szerokiej grupie pacjentów z przewlekłą chorobą nerek (PChN).

U chorych objętych badaniem rozpoznawano PChN o różnej etiologii i zaawansowaniu. Wykluczono z niego osoby z cukrzycą typu 1 oraz z PChN na podłożu zwyrodnienia wielotorbielowatego nerek, nefropatii toczniowej, kłębuszkowego zapalenia nerek towarzyszącego zapaleniu naczyń z dodatnimi przeciwciałami przeciw cytoplazmie granulocytów obojętnochłonnych (ANCA – anti-neutrophil cytoplasmic antibodies). Szacunkowy wskaźnik filtracji kłębuszkowej u badanych wynosił od 25 do 75 ml/min/1,73 m² p.c., a białkomocz wyrażony jako iloraz stężenia albuminy do kreatyniny w moczu (UACR – urine albumin-creatinine ratio) mieścił się w granicach od 200 mg do 5000 mg/g kreatyniny.