Zmiana podejścia do leczenia cukrzycy typu 2

Wprowadzenie

Wczesna i skuteczna kontrola glikemii po ustaleniu rozpoznania cukrzycy typu 2 może opóźniać pojawienie się odległych powikłań lub im zapobiegać i zmniejszyć śmiertelność w przebiegu cukrzycy¹. Na terapię cukrzycy typu 2 składają się leczenie behawioralne (odpowiednia dieta, regularny wysiłek fizyczny, systematyczna edukacja diabetologiczna) oraz leczenie farmakologiczne. Prozdrowotny styl życia powinien obejmować zmniejszenie masy ciała o ok. 7% oraz regularny wysiłek fizyczny trwający przynajmniej 150 min/tydz. Takie leczenie niefarmakologiczne prowadzi się na każdym etapie leczenia cukrzycy, również po włączeniu terapii lekami doustnymi lub iniekcyjnymi.

Leczenie farmakologiczne rozpoczyna się od włączenia samej metforminy lub metforminy w połączeniu z inhibitorem transportera sodowo-glukozowego typu 2 (SGLT2 – sodium-glucose cotransporter 2) lub agonistą glukagonopodobnego peptydu typu 1 (GLP-1 – glucagon-like peptide 1), jeżeli pacjent ma jednocześnie rozpoznaną chorobę miażdżycową układu krążenia, skurczową niewydolność serca, przewlekłą niewydolność nerek lub jest obciążony bardzo wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym². Jeżeli u pacjenta nie stwierdzono wymienionych chorób dodatkowych, leczenie metforminą trwa do momentu niedostatecznego wyrównania metabolicznego lub wystąpienia objawów nietolerancji metforminy. Wtedy można włączyć inne leki doustne ze wszystkich grup terapeutycznych stosowanych w cukrzycy typu 2, takie jak: gliptyny, czyli inhibitory peptydazy dipeptydylowej 4 (DPP-4 – dipeptidyl peptidase 4), tiazolidynediony, czyli agoniści receptora aktywowanego przez proliferatory peroksysomów γ (PPAR-γ – peroxisome proliferator activated receptor), pochodne sulfonylomocznika, flozyny, czyli inhibitory SGLT2, czy wreszcie długo oczekiwane w formie doustnej analogi GLP-1. Wymienione leki można łączyć w terapii – wyjątek stanowią inhibitory DPP-4 oraz analogi GLP-1. Gdy cele glikemiczne nie zostaną osiągnięte lub istnieją przeciwwskazania do stosowania wymienionych leków, można włączyć do terapii insulinę. Wybór leku zależy również od preferencji pacjenta (droga podania leku, chęć unikania hipoglikemii, redukcja masy ciała, koszty leczenia).

Nowe podejście do leczenia cukrzycy typu 2

Zmiany w glukocentrycznym postrzeganiu leczenia pacjenta z cukrzycą typu 2 pojawiły się w opublikowanym w 2018 r. wspólnym stanowisku American Diabetes Association (ADA) oraz European Association for the Study of Diabetes (EASD). Przedstawiony w n...