BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Względy kliniczne
Nie zaleca się dokonywania przesiewowej oceny za pomocą DEXA częściej niż co 2 lata. Ponadto, jeżeli nie ma nowych czynników ryzyka, DEXA w celu monitorowania leczenia nie powinna być powtarzana, jeżeli stwierdzono, że BMD pozostaje stabilna lub się poprawia (zalecenie na poziomie B).2
W 2010roku Food and Drug Administration wprowadziła wymóg, aby do informacji o wszystkich bisfosfonianach zarejestrowanych do stosowania w leczeniu osteoporozy wprowadzić ostrzeżenie o możliwym zwiększonym ryzyku nietypowych złamań kości udowej.17 Należy jednak podkreślić, że takie złamania stanowią mniej niż 1% wszystkich złamań kości udowej.
Mała masa kostna u kobiet przed menopauzą nie była przedmiotem rozważań w omawianym biuletynie, ale należy podkreślić, że bisfosfoniany nie powinny być stosowane jako leczenie pierwszego rzutu u kobiet w wieku rozrodczym. Okres półtrwania bisfosfonianów wynosi w przybliżeniu 10 lat i na podstawie wyników badań na zwierzętach pojawiły się zastrzeżenia, że bisfosfoniany przechodzą przez łożysko, gromadzą się w szkielecie płodu, zmniejszają masę płodu oraz hamują wzrost kości.18
Ograniczone dostępne dane uzyskane w badaniach przeprowadzonych wśród ludzi nie wykazały jednak nieprawidłowości szkieletu ani innych wad wrodzonych u 51 niemowląt urodzonych przez matki, które przyjmowały bisfosfoniany przed lub podczas ciąży.19
Uzyskaliśmy niekwestionowane dowody krótkoterminowej skuteczności leków przeciwosteoporotycznych, ale wiele pytań wciąż pozostaje bez odpowiedzi. Jak długo powinniśmy kontynuować leczenie? Obecnie panuje tendencja, aby proponować przerwę w leczeniu („wakacje lekowe”) po 5-10 latach stosowania tych leków, ale nie ma jednoznacznych wytycznych dotyczących długości leczenia.
Z ostatnio opublikowanego przeglądu wynika, że pacjentki, u których ryzyko złamania jest małe, mogą być dobrymi kandydatkami do przerywania leczenia bisfosfonianami po 3-5 latach, natomiast pacjentki, u których ryzyko złamania jest większe, mogą odnosić korzyści z kontynuacji leczenia bisfosfonianami.20 Kiedy jednak pacjentkę można uznać za wyleczoną? Jaki jest wpływ długoterminowego stosowania bisfosfonianów na mikroarchitekturę kości? Są to ważne pytania kliniczne, które zasługują na uwagę.
ACOG Practice Bulletin Nr 129: Osteoporoza zastępuje Practice Bulletin Nr 50, styczeń 2004. Obstet Gynecol. 2012;120(3):718-734. Pełny tekst ACOG Practice Bulletin jest dostępny dla członków ACOG pod adresem: http://www.acog.org/Resources_And_Publications/Practice_Bulletins/Committee_on_Practice_Bulletins_--_Gynecology/Osteoporosis.
Contemporary OB/GYN, Vol. 57, No. 12, December 2012, p. 47. Osteoporosis