Pacjentki doświadczające przemocy ze strony partnera seksualnego stwierdzały, że pozytywne, wspierające podejście przedstawicieli ochrony zdrowia pomogło im poprawić swoją sytuację.

ZAGADNIENIA KLUCZOWE

• Kobiety mogą nie postrzegać swoich doświadczeń związanych ze stosowaniem siły, dominacją, zastraszaniem lub kontrolowaniem jako przemocy ze strony partnera seksualnego ani nie widzieć siebie w roli ofiar.
• Rozmowy na temat IPV/RC mogą powodować zmiany postaw i zachowań u kobiet, które zwiększają ich bezpieczeństwo i zmniejszają ryzyko niekorzystnych konsekwencji zdrowotnych.
• Wygłoszone z przekonaniem przez lekarza stwierdzenie: „Zasługuje Pani, żeby być traktowana z szacunkiem” może zmienić życie pacjentki.
• Kwestia IPV/RC powinna być poruszana podczas wszelkiego rodzaju wizyt lekarskich.
• Rozmowę na ten temat mogą zainicjować przeszkoleni asystenci medyczni lub pielęgniarki.
• Częste prośby o testy ciążowe lub w kierunku STI oraz antykoncepcję awaryjną to sygnały alarmowe, które powinny prowadzić do dokładniejszych pytań.

Szacuje się, że 42,4 miliona lub więcej niż jedna na trzy kobiety w Stanach Zjednoczonych padnie ofiarą gwałtu, przemocy fizycznej lub prześladowania (stalkingu) ze strony partnera seksualnego w ciągu całego życia. Dane te pochodzą z badania National Intimate Partner and Sexual Violence Survey (NISVS) przeprowadzonego przez Centers for Disease Control and Prevention (CDC) w 2011 r.¹ Przemoc ze strony partnera seksualnego (intimate partner violence, IPV) obejmuje stosowanie fizycznych, seksualnych, emocjonalnych lub słownych gróźb lub przemocy ze strony małżonka lub partnera w relacjach homoseksualnych lub heteroseksualnych. Zachowania przybierające postać prześladowania, gróźb w internecie, kontrolowania finansów lub miejsca pobytu mają na celu sprawowanie kontroli lub poniżanie.

Przemoc ze strony partnera seksualnego nieproporcjonalnie często dotyczy młodych kobiet; badanie ankietowe CDC wykazało, że 69% kobiet doświadczających tego rodzaju przemocy opisywało, że pierwsze tego typu zdarzenie miało miejsce przed 25 rokiem życia.¹ Doświadczanie tego rodzaju przemocy jest związane z nieplanowanymi ciążami, chorobami przenoszonymi drogą płciową (sexually transmitted infection, STI), niestosowaniem prezerwatyw,^2-4 niekonsekwentnym stosowaniem prezerwatyw,^5-12 a także obawą przed namawianiem partnera do ich stosowania.^2-4 Często dochodzi również do wymuszonych kontaktów seksualnych. W badaniach studentek 28-42% kobiet opisuje co najmniej jedno doświadczenie tego rodzaju.^13,14 Wśród kobiet, które były zgwałcone w jakimś momencie życia, 80% zgłaszało, że do pierwszego zdarzenia tego rodzaju doszło przed 25 rokiem życia, a blisko połowa z nich doświadczyła pierwszego gwałtu przed 18 rokiem życia (30% między 11 a 17 rokiem życia, a 12% przed 10 rokiem życia).