Szanowni Państwo, Drogie Koleżanki i Koledzy!

Mamy już za sobą intensywny maraton sesji i prezentacji w czasie XVIII Międzynarodowego Kongresu Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego. Wśród prezentowanych tam doniesień były przedstawiane m.in. nowe wytyczne ESC. W kolejnych numerach Kardiologii po Dyplomie będziemy przedstawiali problemy kliniczne, w których przewijać się będą także nowe rekomendacje.

W aktualnym numerze Kardiologii po Dyplomie w pierwszym artykule poświęconym podwójnej terapii przeciwpłytkowej u chorych poddawanych zabiegom niekardiochirurgicznym, opracowanym przez dr Barbarę Pankiewicz i dr. hab. Marka Gierlotkę z ośrodków kardiologicznych w Chorzowie i Zabrzu, autorzy prezentują ten niezwykle ważny i dość częsty problem w odniesieniu do wytycznych ESC, uwzględniając najnowsze rekomendacje dotyczące postępowania w zabiegach niekardiochirurgicznych oraz rekomendacje w zakresie rewaskularyzacji wieńcowej. Czy i kiedy można lub należy odstawić lek przeciwpłytkowy u osoby po przezskórnej interwencji wieńcowej przed zabiegiem pozasercowym? Z praktyki wiemy przecież, że lekarz wykonujący zabieg operacyjny domaga się prawie zawsze odstawienia wszystkich leków przeciwpłytkowych. Taka decyzja może być jednak groźna dla chorego. Z informacji zawartych w tym artykule będziemy korzystać nierzadko w swojej praktyce kardiologicznej.

W dziale Niewydolność serca znajdziemy dwa tematy. Badanie spiroergometryczne to obecnie nieodzowne narzędzie diagnostyczne u chorych z niewydolnością serca, służące ocenie rokowniczej i kwalifikacji chorych do transplantacji serca. Artykuł prof. Ewy Straburzyńskiej-Migaj i dr. Jacka Migaja z Poznania jest bardzo przejrzystym opracowaniem zasad korzystania z ergospirometrii ze wskazaniem najbardziej przydatnych w praktyce parametrów, a także nowych wskaźników stosowanych w algorytmach oceny rokowniczej. W ocenie rokowniczej przydatne mogą być także elektrokardiograficzne wskaźniki dynamiczne, takie jak: zmienność i turbulencja rytmu zatokowego oraz dynamika repolaryzacji, które są wyrazem równowagi lub jej zaburzeń w układzie autonomicznym u chorych na niewydolność serca. Prof. Władysław Sinkiewicz i dr Piotr Małyszka z Bydgoszczy przedstawiają patomechanizm zaburzeń równowagi autonomicznej i praktyczne znaczenie wymienionych wskaźników.

Rezonans magnetyczny (MR) to bardzo ważne narzędzie diagnostyczne, które znajduje zastosowanie nie tylko w kardiologii, ale w wielu innych dziedzinach medycyny. Niestety pewną przeszkodą w wykonaniu tego badania są wszczepione choremu materiały ferromagnetyczne, np. rozrusznik lub defibrylator serca, które do niedawna były bezwzględnym przeciwwskazaniem do wykonania MR. Dr Łukasz Hawryluk z Instytutu Kardiologii w Warszawie przedstawia możliwe zagrożenia i konsekwencje wykonania MR u takich osób. Obecnie produkowane są już typy stymulatorów, defibrylatorów i elektrod, które posiadają certyfikat warunkowego dopuszczenia do badania MR. Autor prezentuje na podstawie aktualnych rekomendacji zasady kwalifikowania do badania MR pacjentów z wszczepionym urządzeniem, w tym chorych z urządzeniem tradycyjnym oraz kompatybilnym z MR.

Nadciśnienie tętnicze jest częstym problemem u chorych poddanych terapii przeciwnowotworowej i może być przez tę terapię indukowane. Inhibitory angiogenezy są grupą leków, która niemal nieodłącznie wywołuje u chorego nadciśnienie tętnicze. O mechanizmach działania tych leków oraz o zasadach leczenia nadciśnienia tętniczego w trakcie terapii przeciwnowotworowej dowiemy się z artykułu dr. hab. Grzegorza Piotrowskiego z Łodzi.

W dziale Przypadki EKG dr hab. Krzysztof Szydło prezentuje nam zapisy bloku prawej odnogi peczka Hisa wraz z interesującym komentarzem. Zachęcam także do zapoznania się ze zdjęciami ECHO u chorych z wrodzonymi wadami serca przygotowanymi przez prof. Mirosława Kowalskiego. Zapraszam również do zapoznania się z omówieniem najnowszych doniesień piśmiennictwa.