ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Klucz do sukcesu
Poprawa skuteczności leczenia nadciśnienia tętniczego nie wymaga nowych strategii, a jedynie standardowego postępowania lekarskiego:
- Rozpoznanie – przesiewowe pomiary ciśnienia tętniczego.
- Brak inercji terapeutycznej.
- Edukacja pacjenta, dobra współpraca.
- Wykorzystywanie preparatów złożonych.
MT: Włączając leczenie hipotensyjne, trzeba brać pod uwagę bezpieczeństwo, skuteczność i komfort leczenia.
A.P.: Im łatwiejszy będzie schemat terapeutyczny, im szybciej uda się osiągnąć efekt kliniczny, tym większa szansa, że pacjent będzie kontynuował leczenie. Często nie zdajemy sobie sprawy, że pacjenci oczekują skuteczności leków hipotensyjnych dość szybko. Jeśli nie osiągniemy wartości docelowych BP, chory może poczuć się zawiedziony i zniechęcić się do terapii. Z drugiej strony należy pamiętać, że każdy lek hipotensyjny swoje pełne działanie ujawnia po 3-4 tygodniach. I my musimy o tym poinformować chorego. Trzeba mieć też na uwadze działania niepożądane. Wspomniane już preferowane skojarzenia lekowe, dostępne w różnych preparatach złożonych dodatkowo wzajemnie wpływają korzystnie na swoje działania niepożądane, np. połączenie leku hamującego układ RAA z diuretykiem tiazydowym lub tiazydopodobnym zmniejsza ryzyko hipokaliemii, do której może dojść podczas terapii lekami moczopędnymi. Natomiast połączenie antagonisty wapnia z lekiem hamującym układ RAA może przeciwdziałać powstawaniu obrzęków obwodowych w toku terapii antagonistami wapnia.
Jestem przekonany, że stosowanie preparatów złożonych może przyczynić się do poprawy skuteczności terapii. Dowiodły tego wyniki badania STITCH, w którym porównywano dwa schematy leczenia pacjentów z nadciśnieniem tętniczym przez lekarzy rodzinnych. W jednej grupie leczenie rozpoczynano od monoterapii, a potem zwiększano intensywność leczenia, a w drugiej terapię rozpoczynano od włączenia preparatu złożonego. I co się okazało? W grupie, w której rozpoczynano terapię od preparatu złożonego, częściej osiągano dobrą kontrolę ciśnienia tętniczego i obserwowano mniejszy odsetek działań niepożądanych. To potwierdziło nie tylko skuteczność, ale i dobrą tolerancję preparatów złożonych. Badanie Pol-Fokus pokazało, że wśród chorych wysokiego i bardzo wysokiego ryzyka sercowo-naczyniowego, pozostających pod opieką lekarzy rodzinnych i specjalistów, tylko 15 proc. otrzymuje preparaty złożone. A jest to grupa odnosząca zdecydowane korzyści ze skutecznej terapii hipotensyjnej.