SN był innego zdania. Placówki medyczne nie muszą w takiej sytuacji zwracać się o zgodę do sądu opiekuńczego.

Sygn. akt III CZP 19/15

28 maja – lekarza nie ma, stawka kapitacyjna zostaje

Skoro pacjent nadal jest objęty podstawową opieką medyczną placówki, nie ma znaczenia dla jej wynagrodzenia w formie stawki kapitacyjnej to, czy wskazany w deklaracji wyboru lekarz POZ nadal pracuje.

Wynika to z wyroku wydanego przez SN w sprawie z powództwa NZOZ sp. z o.o. w K. przeciwko NFZ. Co ciekawe, wyrok sądu I instancji był odmienny, oddalający powództwo NZOZ. Sąd apelacyjny zmienił ten wyrok i częściowo uznał żądania powoda. Stanowisko SA podzielił SN.

SN zauważył m.in., że istota sporu sprowadzała się do tego, czy pod rządami nowej umowy POZ z 25 stycznia 2011 roku zachowały swoją ważność deklaracje złożone przez pacjentów do tych lekarzy, którzy zaprzestali pracy w NZOZ w okresie do końca 2010 roku. Przypomniał, że podstawowym celem umów POZ jest zagwarantowanie ubezpieczonym określonych świadczeń. Z punktu widzenia uprawnionego do nich nie ma najmniejszego znaczenia, na jaki okres są zawierane między placówką medyczną i NFZ umowy dotyczące POZ. Nie ma też znaczenia, czy lekarz wskazany przez pacjenta w deklaracji wyboru nadal pracuje w danej placówce medycznej.

Jak zauważył sąd, interpretacja umów POZ zaproponowana przez NFZ prowadzi do paradoksu. Wynika z niej, że skoro pacjenci zapisani do lekarzy POZ już niezatrudnionych nie złożyli pod rządami nowej umowy zmienionych deklaracji wyboru innego, aktualnie pracującego tam lekarza, to znaleźli się nagle poza systemem POZ. Tymczasem ani przepisy ustawy, ani zarządzenia prezesa NFZ, ani postanowienia umowne nie przewidują jakichkolwiek negatywnych skutków braku złożenia przez pacjentów nowych deklaracji wyboru.

Sygn. akt III CSK 327/14

27 sierpnia – zwrócą tylko koszty nadwykonań

Szpital, który zawarł umowę z NFZ i wykonuje świadczenia ponad określony limit lub w niej nieprzewidziane, może domagać się zwrotu uzasadnionych kosztów ich udzielenia, a nie wynagrodzenia według stawek umownych.

Tak stwierdził w wyroku SN, rozpatrując spór o zasady finansowania świadczeń udzielanych w trybie nagłym. Spółka, która wniosła tę sprawę do sądu, zawarła z NFZ umowę o udzielanie świadczeń w zakresie chirurgii naczyń na kwotę 2 457 366 zł. Po wyczerpaniu limitu wykonywała te zabiegi w dalszym ciągu, bowiem zgłaszali się pacjenci w stanie nagłym. Tytułem zapłaty za nie domagała się 3 970 287,27 zł.

Kluczowym zagadnieniem w sporze było rozstrzygnięcie, czy wynagrodzenie w wysokości kosztów za świadczenie udzielone w stanie nagłym przysługuje wyłącznie tym podmiotom, które nie zawarły umowy z NFZ o udzielanie świadczeń zdrowotnych, czy również tym, które taką umowę zawarły. Tę pierwszą sytuację regulują przepisy.

SN wyjaśnił, że równe są prawa podmiotów obciążonych jednakowym ustawowym obowiązkiem udzielenia świadczeń w stanach nagłych w zakresie ich finansowania ze środków publicznych. Zrównanie to dotyczy jednak jedynie sytuacji, w której podmiot, który zawarł umowę, wykonuje świadczenia w niej nieokreślone.

Sygn. akt III CSK 455/14

11 września – egzekwowanie szczepień ochronnych

Fakt, że ustawodawca nie penalizuje naruszenia obowiązku poddania się szczepieniom obowiązkowym, nie oznacza, iż taki prawny obowiązek nie istnieje. Przypomniał o tym WSA w Poznaniu po rozpatrzeniu skargi B.H., która odmówiła poddania obowiązkowym szczepieniom ochronnym małoletniej A.J. urodzonej 4 lipca 2006 roku.

Wobec faktu takiej odmowy państwowy powiatowy inspektor sanitarny w K. wystawił tytuł wykonawczy, w którym określono treść obowiązku B.H. jako poddanie szczepieniom ochronnym przeciw błonicy, tężcowi, krztuścowi, poliomyelitis małoletniej A.J. Zostało to skierowane do wojewody wielkopolskiego w celu przymusowego wykonania wymienionego w nim obowiązku.

Wojewoda na tej podstawie nałożył grzywnę 420 zł w celu przymuszenia B.H. do poddania obowiązkowym szczepieniom nieletniej A.J. Z kolei B.H. wniosła zarzuty w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego, podnosząc brak ustawowej wymagalności obowiązku dokonania szczepienia ochronnego.

Sąd nie uwzględnił skargi, albowiem – jak stwierdził – zaskarżone postanowienie inspektora sanitarnego nie narusza prawa. Zauważył także, że rodzice niepełnoletniego dziecka objętego obowiązkiem szczepień ochronnych nie mogą odmówić poddania dziecka temu badaniu, powołując się na treść art. 16 ustawy z dnia 6 listopada 2008 roku o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz.U. z 2012 roku poz. 159 ze zm.). Przepis ten uprawnia pacjenta do odmowy poddania się świadczeniu zdrowotnemu, niemniej zastrzega, że uprawnienie to może być ograniczone przez przepisy odrębnych ustaw.

Sygn. akt II SA/Po 534/15

24 września – nie płacą opłaty klimatycznej

Opłaty uzdrowiskowej (klimatycznej) nie pobiera się od osób przebywających w szpitalach. Szpital uzdrowiskowy nie traci cech szpitala i nie staje się odrębnym podmiotem udzielającym świadczeń zdrowotnych ze względu na wykonywanie zadań charakterystycznych tylko dla tej kategorii zakładu leczniczego. Tak orzekł NSA, oddalając skargę kasacyjną Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie.

Do góry