Tabela 6. Kryteria klasyfikacyjne choroby zwyrodnieniowej stawów rąk*

Ból stawów rąk lub sztywność oraz 3 spośród 4 cech:
  • pogrubienie twardych tkanek co najmniej 2 spośród 10 wybranych stawów*
  • obrzęk <3 stawów śródręczno-paliczkowych
  • pogrubienie twardych tkanek co najmniej 2 stawów międzypaliczkowych dalszych
  • deformacja co najmniej 1 z 10 wybranych stawów**
Czułość 94%, swoistość 87%

* Według 20. pozycji piśmiennictwa.

** Do tych 10 stawów należą: drugi i trzeci staw międzypaliczkowy dalszy, drugi i trzeci staw międzypaliczkowy bliższy i pierwszy staw nadgarstkowo śródręczny – obustronnie.

Postępowanie w chorobie zwyrodnieniowej stawów zależy od jej dominujących objawów i zwykle jest to terapia skojarzona (obejmuje edukację chorego, rehabilitację, fizjoterapię, interwencje psychospołeczne, metody refleksoterapii oraz farmakoterapię). Coraz popularniejsze stają się programy leczenia koordynowane przez chorych, obejmujące m.in. techniki relaksacyjne, terapię stresu, metody walki z bólem oraz programy rehabilitacji ruchowej. W przypadku choroby zwyrodnieniowej stawów dźwigających ciężar ciała u chorych z nadwagą i otyłością bardzo duże znaczenie ma redukcja masy ciała. W farmakoterapii stosuje się leki przeciwbólowe szybko- oraz wolnodziałające (SYSADOA – symptomatic slow acting drugs for osteoarthritis), a także leczenie dostawowe i wspomagające. Spośród leków szybkodziałających najczęściej podaje się NLPZ. Do grupy określanej jako SYSADOA zaliczają się m.in. preparaty chondroityny, glukozaminy oraz imbiru. Jeśli okazują się one nieskuteczne, to stosuje się leki opioidowe. W leczeniu dostawowym, zwłaszcza w przypadku udokumentowanego uszkodzenia chrząstki stawowej, można rozważyć tzw. wiskosuplementację, czyli dostawowe podanie preparatu kwasu hialuronowego. Zapalenie błony maziowej w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów może wymagać dostawowego zastosowania glikokortykosteroidów.

Do chwili obecnej zalecenia dotyczące postępowania w poszczególnych lokalizacjach choroby zwyrodnieniowej stawów były publikowane pod auspicjami wielu organizacji, m.in. EULAR, ACR i Osteoarthritis Research Society International (OARSI). W tabelach 7-12 przedstawiono najnowsze rekomendacje dotyczące postępowania w chorobie zwyrodnieniowej stawów, opublikowane w 2012 przez ACR.17

 

Tabela 7. Zalecenia postępowania niefarmakologicznego u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów rąk

Warunkowo* zaleca się:
  • ocenę zdolności wykonywania czynności życia codziennego
  • poinstruowanie o technikach ochrony zajętych stawów, zastosowanie metod termicznych
  • zaopatrzenie w szyny przy zajęciu stawu śródręczno-nadgarstkowego

* Brak silnych zaleceń; wykazano jedynie niewielki lub umiarkowany wpływ powyższych metod.

Tabela 8. Zalecenia leczenia farmakologicznego u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów rąk

Warunkowo zaleca się stosowanie jednej lub więcej z poniższych opcji:
  • kapsaicyna miejscowo
  • NLPZ miejscowo
  • doustne NLPZ, w tym selektywne inhibitory Cox-2
  • tramadol
Warunkowo* nie zalecono stosowania:
  • leków dostawowych
  • opioidowych leków przeciwbólowych
Warunkowo* u osób po 75. r.ż. sugeruje się stosowanie NLPZ miejscowo zamiast doustnie

* Brak silnych zaleceń dla farmakologicznego leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów rąk.

Tabela 9. Zalecenia postępowania niefarmakologicznego dla pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych

Pacjentom z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych zdecydowanie zaleca się:
  • ćwiczenia aerobowe i wytrzymałościowe
  • ćwiczenia w wodzie
  • redukcję masy ciała (w przypadku nadwagi lub otyłości)
Warunkowo zaleca się:
  • udział w indywidualnych programach leczenia
  • korzystanie z terapii manualnej w połączeniu z nadzorowanym wykonywaniem ćwiczeń fizycznych
  • korzystanie z interwencji psychospołecznych
  • stosowanie przyśrodkowego tapingu rzepki
  • stosowanie klinowatych wkładek korekcyjnych skierowanych przyśrodkowo przy zajęciu bocznego przedziału stawu kolanowego
  • stosowanie klinowatych wkładek korekcyjnych umieszczonych pod kością skokową skierowanych bocznie,
    przy zajęciu przyśrodkowego przedziału stawu kolanowego
  • poinstruowanie pacjenta o możliwości korzystania z termicznych metod fizjoterapii
  • stosowanie przedmiotów wspomagających chodzenie, w zależności od potrzeb
  • udział w ćwiczeniach tai-chi
  • stosowanie tradycyjnej chińskiej akupunktury*
  • poinstruowanie pacjenta w zakresie korzystania z przezskórnej stymulacji elektrycznej*
Brak zaleceń dotyczących:
  • udziału w ćwiczeniach równowagi, samodzielnie lub w połączeniu z ćwiczeniami wzmacniającymi
  • stosowania klinowatych wkładek korekcyjnych skierowanych bocznie
  • stosowania wyłącznie terapii manualnej
  • stosowania ortez stawów kolanowych
  • stosowania bocznego tapingu rzepki

* Zalecane tylko wtedy, gdy związany z chorobą zwyrodnieniową ból jest umiarkowany lub ciężki, a pacjent jest kandydatem do całkowitej endoprotezoplastyki stawu kolanowego, ale przeprowadzenie zabiegu nie jest możliwe ze względu na dodatkowe obciążenia lub brak zgody chorego.

Tabela 10. Zalecenia leczenia farmakologicznego w początkowym postępowaniu w chorobie zwyrodnieniowej stawów kolanowych*

Warunkowo zaleca się jedną lub więcej z poniższych opcji:
  • paracetamol
  • NLPZ doustnie
  • NLPZ miejscowo
  • tramadol
  • dostawowe podanie glikokortykosteroidów
Warunkowo zaleca się niestosowanie u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego:
  • siarczanu chondroityny
  • glukozaminy
  • kapsaicyny miejscowo
Brak zaleceń dotyczących stosowania:
  • kwasu hialuronowego dostawowo
  • duloksetyny
  • opioidowych leków przeciwbólowych

* Brak silnych zaleceń dla farmakologicznego leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych.

W przypadku niewystarczającej odpowiedzi na początkowe leczenie farmakologiczne należy zapoznać się z wynikami alternatywnych strategii leczenia.

Tabela 11. Zalecenia postępowania niefarmakologicznego u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów biodrowych

Pacjentom z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych zdecydowanie zaleca się:
  • ćwiczenia aerobowe i wytrzymałościowe
  • ćwiczenia w wodzie
  • redukcję masy ciała (w przypadku nadwagi lub otyłości)
Warunkowo zaleca się:
  • udział w indywidualnych programach leczenia
  • korzystanie z terapii manualnej w połączeniu z wykonywaniem ćwiczeń fizycznych pod nadzorem
  • korzystanie z interwencji psychospołecznych
  • poinstruowanie pacjenta o możliwości korzystania z termicznych metod fizjoterapii
  • stosowanie przedmiotów wspomagających chodzenie, w zależności od potrzeb
Brak zaleceń dotyczących:
  • udziału w ćwiczeniach równowagi, samodzielnie lub w połączeniu z ćwiczeniami wzmacniającymi
  • udziału w ćwiczeniach tai-chi
  • stosowania wyłącznie terapii manualnej

Tabela 12. Zalecenia farmakologiczne dotyczące początkowego postępowania w chorobie zwyrodnieniowej stawów biodrowych*,**

Warunkowo zaleca się stosowanie jednej z poniższych opcji:
  • paracetamol
  • NLPZ doustnie
  • tramadol
  • dostawowe podanie glikokortykosteroidów
Warunkowo zaleca się niestosowanie u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego:
  • siarczanu chondroityny
  • glukozaminy
Brak zaleceń dotyczących stosowania:
  • NLPZ miejscowo
  • kwasu hialuronowgo dostawowo
  • duloksetyny
  • opioidowych leków przeciwbólowych

* Według 17. pozycji piśmiennictwa.

** Brak silnych zaleceń dla farmakologicznego leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów biodrowych.

W przypadku niewystarczającej odpowiedzi na początkowe leczenie farmakologiczne należy zapoznać się z wynikami alternatywnych strategii leczenia.

Rekomendacje te opierają się na analizie opublikowanych wyników badań oraz opinii ekspertów. Podkreślono w nich znaczenie niefarmakologicznych metod leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów. Kilka zapisów dotyczących farmakoterapii budzi kontrowersje, zwłaszcza w świetle ostatnich badań nad stosowaniem SYSADOA.

Ustalając optymalne postępowanie dla poszczególnych chorych, należy dostosować terapię do sytuacji klinicznej, uwzględnić własne doświadczenia oraz wziąć pod uwagę lokalne rekomendacje.

Do góry