BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Cetuksymab i panitumumab należą do przeciwciał monoklonalnych skierowanych przeciwko receptorowi nabłonkowego czynnika wzrostu (EGFR – epidermal growth factor receptor). Połączenie przeciwciał z receptorem zapobiega przyłączeniu ligandu, nie zachodzi fosforylacja kinaz i wzrost guza zostaje zahamowany. Wyniki badań potwierdziły skuteczność cetuksymabu w leczeniu nowotworów odbytu, głowy i szyi. Panitumumab jest całkowicie ludzkim przeciwciałem monoklonalnym. Na podstawie obserwacji klinicznych stwierdzono, że dołączenie cetuksymabu do konwencjonalnej terapii przedłuża życie pacjentów z nowotworem odbytu. Najczęściej występujące działania niepożądane po cetuksymabie to: trądzikowe zmiany skórne, dreszcze, zapalenia płuc, bóle głowy.11
Ipilimumab jest ludzkim przeciwciałem monoklonalnym hamującym CTLA-4. W 2011 r. wprowadzono go do leczenia zaawansowanych postaci nowotworu skóry melanoma malignum. Dzięki temu, że jego stosowanie przyczyniło się do wydłużenia czasu przeżycia pacjentów, zaaprobowano go do leczenia tego nowotworu w III i IV stopniu zaawansowania.12
Zastosowanie przeciwciał monoklonalnych w medycynie należy uznać za jeden z większych sukcesów ostatniej dekady. Został on poprzedzony długimi badaniami laboratoryjnymi, podczas których poznano strukturę przeciwciał, receptorów, ich interakcję oraz regulację odpowiedzi immunologicznej. Niestety, mimo przebadania ogromnej liczby preparatów do leczenia wprowadzono ok. 20, a i one powodują wiele działań niepożądanych ograniczających ich zastosowanie. Coraz to nowsze technologie badawcze pozwalają jeszcze bardziej wniknąć w patogenezę chorób i uzyskać bezpieczniejsze leki biologiczne, które można stosować przez dłuższy czas.