Radiologia
Złamanie żebra
dr Magdalena Kaczmarska, prof. dr hab. n. med. Ludomir Stefańczyk
OPIS PRZYPADKU
48-letni mężczyzna zgłosił się na planowe badanie TK klatki piersiowej z powodu przewlekłego bólu w rzucie żeber w linii pachowej tylnej po stronie prawej. Ból pojawiał się przy zmianie pozycji i nasilał się przy ucisku tej okolicy. Dolegliwości pojawiły się około 8 miesięcy temu, po upadku z roweru, w ostatnim miesiącu nasiliły się oraz dołączył się ból kręgosłupa na pograniczu odcinka piersiowego i lędźwiowego. W przeszłości chory był leczony z powodu nadciśnienia i nadczynności tarczycy. Obecnie znajduje się w stanie eutyreozy, nie przyjmuje leków. Chory po urazie był badany przez lekarza POZ i w trybie ambulatoryjnym miał wykonane badanie RTG klatki piersiowej, kręgosłupa piersiowego i lędźwiowego, które wykazało złamanie żebra VIII w linii pachowej tylnej bez cech odmy opłucnowej, z niewielkim miejscowym odczynem opłucnowym, oraz łagodne zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa w badanych odcinkach. W podstawowych badaniach laboratoryjnych nie stwierdzono istotnych nieprawidłowości (odnotowano wzrost OB). Chory był leczony zachowawczo, środkami przeciwbólowymi. Po miesiącu wykonano kontrolne badanie RTG klatki piersiowej, które nie wykazało cech gojenia złamania (stwierdzono osteolizę tylnych odcinków żeber VIII i IX). Wobec nasilania się dolegliwości chorego skierowano na badanie TK klatki piersiowej. Obraz topogramu potwierdził osteolizę żeber po prawej stronie i ujawnił niewielkie zacienienie w szczycie prawego płuca (ryc. 1).
1. Jaki protokół badania TK należy zastosować w opisanej sytuacji klinicznej?
a. Badanie przeglądowe bez podania środka cieniującego