OPIS PRZYPADKU

Do kliniki zgłosił się 26-letni mężczyzna, którego zaniepokoiły zmiany skórne o charakterze ciemnobrązowych, dobrze odgraniczonych od zdrowej skóry, wyniosłych ponad poziom skóry, egzofitycznych, brodawkujących guzków i zgrubień naskórka (ryc. 1, 2) o długości 2 i szerokości 1 cm. Zmiany były owłosione, zlokalizowane na brodzie i szyi. Choć były obecne od wczesnego dzieciństwa, to badany miał wrażenie, że w ostatnich latach nieco się powiększyły i nabrały bardziej intensywnej barwy. Ponieważ znajdowały się w widocznych miejscach, budziły zainteresowanie innych osób. Z tego powodu pacjent odczuwał dyskomfort, obawiał się także nowotworu.

Tego rodzaju ZMIANY można diagnozować jako:

1. Znamię melanocytowe

2. Czerniaka złośliwego

3. Brodawkę łojotokową

Znamię melanocytowe

Znamię melanocytowe zbudowane jest komórek pigmentowych, czyli melanocytów, które mogą występować pojedynczo lub skupiać się w grupy (gniazda). Mogą mieć różny kształt i wielkość. Melanocyty zwykle są zlokalizowane w okolicy połączenia skórno-naskórkowego, mogą jednak występować także w innych warstwach skóry, co stanowi podstawę podziału znamion na łączące (wywodzące się z warstwy podstawnej naskórka), skórne (wywodzące się ze skóry właściwej) i złożone (zlokalizowane w skórze właściwej i naskórku).

Wyróżnia się znamiona wrodzone i nabyte. Ze względu na średnicę znamiona wrodzone dzielimy na małe (do 1,5 cm), średnie (od >1,5 do 20 cm) oraz olbrzymie (>20 cm), do których zaliczamy szczególnie rozległe tzw. znamiona kąpielowe i odzieżowe. Ryzyko przemiany nowotworowej znamienia olbrzymiego jest największe i ocenia się je na 6-10%. Na znamionach wrodzonych często występuje owłosienie. Znamiona zlokalizowane w okolicy przykręgosłupowej mogą współwystępować z zaburzeniami rozwojowymi ośrodkowego układu nerwowego (rozszczep kręgosłupa).