Hematologia
Ostre zaburzenia hemostazy płytkowej i krzepnięcia krwi
prof. dr hab. n. med. Krzysztof Chojnowski, dr hab. n. med. Jacek Treliński
Przedruk z: Hryniewiecki T (red.). Stany nagłe wydanie 3. Warszawa: Medical Tribune Polska, 2014:244-257
Wstęp
Są to nagle rozwijające się zaburzenia hemostazy, które mogą prowadzić do groźnych dla życia krwawień lub zakrzepicy. Mogą być powikłaniem różnych stanów chorobowych, stosowania leków przeciwzakrzepowych lub powstawać samoistnie.
Najważniejsze ostre zaburzenia hemostazy płytkowej i krzepnięcia krwi:
- ciężka małopłytkowość (liczba płytek krwi <30 × 109/l)
- małopłytkowość poheparynowa
- zakrzepowa plamica małopłytkowa
- skazy krwotoczne po doustnych antykoagulantach
- zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego
- nabyta hemofilia.
Małopłytkowości – informacje podstawowe
Podział
Wyróżnia się małopłytkowości:
- centralne – związane z zaburzeniem wytwarzania płytek w szpiku kostnym (nowotworowe choroby krwi, chemioterapia, radioterapia, niedokrwistość aplastyczna i in.)
- obwodowe – związane ze skróconym czasem przeżycia płytek krwi z przyczyn immunologicznych (pierwotna lub wtórna małopłytkowość immunologiczna – ITP) lub innych (zakrzepowe mikroangiopatie, zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego).
Epidemiologia
Małopłytkowości są najczęstszą przyczyną skaz krwotocznych na świecie. Roczną zapadalność na pierwotną ITP szacuje się na 3-7/100 000. Wtórna ITP występuje 4-krotnie rzadziej.
Objawy kliniczne
- Skaza skórno-śluzówkowa (wybroczyny, sińce, krwawienia z dziąseł, nosa, z dróg rodnych)
- Krwawienia śródczaszkowe występują rzadko, ale są najczęstszą przyczyną zgonu
- Niebezpieczne są również krwawienia z przewodu pokarmowego.