Opis przypadku

42-letni mężczyzna został skierowany do pracowni USG przez lekarza rodzinnego w celu badania jamy brzusznej. Przyczyną skierowania była ocena progresji zmian ogniskowych w wątrobie, wykrytych w trakcie przeglądowego badania USG wykonanego 2 miesiące wcześniej z inicjatywy chorego bez wskazań medycznych. Pacjent nie zgłaszał wyraźnych dolegliwości bólowych w obrębie jamy brzusznej. Okresowo pojawiało się uczucie pełności w nadbrzuszu, bez konieczności interwencji medycznej. Nie odnotowano utraty masy ciała i apetytu. Mężczyzna negował nadużywanie alkoholu, nie palił tytoniu, nie przyjmował przewlekle leków. W przeszłości nie był hospitalizowany. W pracy zawodowej bez kontaktu z substancjami chemicznymi o negatywnym oddziaływaniu zdrowotnym. Wzrost pacjenta 177 cm przy wadze 94 kg (BMI 30). W przeprowadzonych badaniach laboratoryjnych stwierdzono: wskaźnik protrombinowy 105,5%, INR 0,94, APTT 1,0. Poziom glukozy we krwi wynosił 5,3 mmol/l,przy kreatyninie 75 μmol/l i bilirubinie 20 μmol/l, RBC 4 mln/mm³, stężenie hemoglobiny 12 g/dl, HTC 39%, WBC 7 tys./mm³, wartość płytek krwi 330 tys./mm³. Poziom ALAT 40 j.m./l, AspAT 44 j.m./l, LDH 200 j.m./l, a ALP 60 j.m./l. Nie stwierdzono krwi utajonej w kale. W badaniach moczu także nie stwierdzono odchyleń od normy. W wykonanym badaniu USG wątroba była nieznacznie powiększona (w linii środkowo-obojczykowej wystawała na około 2-3 cm spod prawego łuku żebrowego). Jej echogeniczność była wzmożona. Stwierdzono 2 lite zmiany ogniskowe. Większa (o wymiarach 40 × 35 mm), położona w lewym płacie wątroby, modelowała zarys narządu. Mniejsza (17 × 13 mm – obrys nieregularny) zlokalizowana była w sąsiedztwie pęcherzyka żółciowego. Pęcherzyk żółciowy był cienkościenny; nie zawierał złogów. Drogi żółciowe i przewód żółciowy wspólny były nieposzerzone. Prawidłowy był także obraz żyły wrotnej (przepływ w kierunku fizjologicznym o prawidłowych parametrach, bez cech krążenia obocznego). Trzustka pozostawała jednorodna. Nerki i śledziona nie wykazywały zmian. Nie stwierdzono cech adenopatii w przestrzeni pozaotrzewnowej i wolnego płynu w jamie otrzewnej. Opisywany obraz nie odbiegał od stanu stwierdzonego w wyjściowym badaniu USG (ryc. 1).