Radiologia
Środki kontrastujące – nerki, dializy, metformina (cz. II)
Maciej Lichtarski1
dr n. med. Magdalena Zagrodzka2
dr n. med. Jacek Brzeziński2
Dynamiczny rozwój badań obrazowych pozwala na rozwiązanie wielu problemów klinicznych. Części z nich nie udałoby się zaradzić bez wzmocnienia badania środkiem kontrastującym. Kwalifikacja pacjenta obciążonego chorobą nerek lub pozostającego na terapii metforminą do tego typu badania budzi jednak wiele wątpliwości.
Środki kontrastujące a czynność nerek
Nefropatia po zastosowaniu środka kontrastującego
Nefropatia po zastosowaniu środka kontrastującego (CIN – contrast induced nephropathy) to upośledzenie funkcji nerek występujące do 72 h od donaczyniowego podania jodowych środków kontrastujących. Nie ma jednolitych standardów rozpoznania tego stanu. Najczęściej stosowanym kryterium jest zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy o więcej niż 25% lub 0,5 mg/dl w porównaniu ze stężeniem początkowym.
Najważniejszym i najlepiej zbadanym czynnikiem ryzyka CIN jest niewydolność nerek (tab. 1).