Radiologia

Środki kontrastujące – nerki, dializy, metformina (cz. II)

Maciej Lichtarski1
dr n. med. Magdalena Zagrodzka2
dr n. med. Jacek Brzeziński2

1 Student 5 roku I Wydziału Lekarskiego, Warszawski Uniwersytet Medyczny

2 MCD Voxel Warszawa

Adres do korespondencji: Maciej Lichtarski, I Wydział Lekarski, Warszawski Uniwersytet Medyczny; e-mail: maciej.lichtarski@gmail.com

Dynamiczny rozwój badań obrazowych pozwala na rozwiązanie wielu problemów klinicznych. Części z nich nie udałoby się zaradzić bez wzmocnienia badania środkiem kontrastującym. Kwalifikacja pacjenta obciążonego chorobą nerek lub pozostającego na terapii metforminą do tego typu badania budzi jednak wiele wątpliwości.

Środki kontrastujące a czynność nerek

Nefropatia po zastosowaniu środka kontrastującego

Nefropatia po zastosowaniu środka kontrastującego (CIN – contrast induced nephropathy) to upośledzenie funkcji nerek występujące do 72 h od donaczyniowego podania jodowych środków kontrastujących. Nie ma jednolitych standardów rozpoznania tego stanu. Najczęściej stosowanym kryterium jest zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy o więcej niż 25% lub 0,5 mg/dl w porównaniu ze stężeniem początkowym.

Najważniejszym i najlepiej zbadanym czynnikiem ryzyka CIN jest niewydolność nerek (tab. 1).

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Pacjenci dializowani

Jodowe środki kontrastujące i środki na bazie gadolinu mogą być usunięte z krążenia podczas hemodializy lub dializy otrzewnowej. Nie istnieją dowody wskazujące, aby [...]

Pacjenci stosujący metforminę

Pacjenci przyjmujący metforminę nie są narażeni na większe ryzyko nefropatii po zastosowaniu środka kontrastującego w porównaniu z chorymi, którzy jej nie przyjmują. Jodowe [...]
Do góry