W SKRÓCIE

Łuszczycowe zapalenie stawów stwierdzane jest niemal u 30% chorych na łuszczycę. Dermatolodzy i inni lekarze leczący chorych na łuszczycę mają sposobność przesiewowego wykrywania tej zapalnej choroby stawów i planowania we współpracy z reumatologiem optymalnej strategii leczenia. Łagodne zmiany skórne i objawy stawowe można skutecznie leczyć preparatami do stosowania zewnętrznego, światłem ultrafioletowym i niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi. Objawy chorobowe o większym nasileniu, w tym postępujące uszkodzenie stawów obwodowych, zmiany w obrębie stawów kręgosłupa, zapalenie przyczepów ścięgnistych, obrzęki palców i ciężkie zmiany skórne wymagają leczenia ogólnoustrojowego. Do tradycyjnych leków stosowanych ogólnoustrojowo należy metotreksat, sulfasalazyna i cyklosporyna. W razie ich nieskuteczności lub nietolerancji mamy do dyspozycji nowe leki biologiczne, zwłaszcza inhibitory czynnika martwicy nowotworów (TNF), które przynoszą istotną i trwałą poprawę jakości życia oraz funkcji motorycznych, hamują też postępujące w tej chorobie uszkodzenie stawów.

Wprowadzenie

Sposób leczenia łuszczycowego zapalenia stawów (ŁZS) zależy od dokładności rozpoznania, oceny aktywności choroby i stopnia zajęcia stawów obwodowych, kręgosłupa, przyczepów ścięgnistych i skóry, wpływu choroby na sprawność pacjenta i jakość jego życia oraz od koordynacji działań terapeutycznych dermatologa, reumatologa i innych specjalistów. Przebieg ŁZS może być różny, od łagodnych zmian skórnych i stawowych po istotne upośledzenie funkcjonalne, pogorszenie jakości życia i potencjalnie wcześniejszy zgon,^1,2 dlatego wybór metody leczenia wymaga wyważenia względnej skuteczności, działań niepożądanych, dogodności stosowania i kosztów. U wielu pacjentów tradycyjne leki do stosowania zewnętrznego i ustrojowego, pod pewnymi względami skuteczne, mogą nie łagodzić wszystkich objawów ani nie przynosić trwałej poprawy, wywołując przy tym objawy niepożądane. Dowiedziono, że nowe leki biologiczne, a zwłaszcza inhibitory czynnika martwicy nowotworów (TNF), korzystnie łagodzą wszystkie dolegliwości aktywnej choroby, hamują postęp destrukcji stawów, poprawiają sprawność i podnoszą jakość życia.

Klasyfikacja, diagnostyka różnicowa i epidemiologia

Dawniej w klasyfikacji łuszczycowego zapalenia stawów stosowano kryteria Molla i Wrighta.3 Zgodnie z nimi rozpoznanie uzasadniało stwierdzenie u chorego na łuszczycę zapalenia stawów przy nieoznaczalnym czynniku reumatoidalnym, przy czym zapalenie...