Sympozjum: choroba wieńcowa

Choroba wieńcowa, a zwłaszcza ostre zespoły wieńcowe stanowią jedną z najczęstszych przyczyn hospitalizacji z powodu chorób układu krążenia. Na chorobę wieńcową cierpi prawie milion dorosłych Polaków i wciąż obserwuje się stały wzrost zapadalności. Co roku w Polsce dochodzi do 100 tys. zawałów serca. Szczególnie niekorzystna jest tendencja do pojawiania się choroby wieńcowej u coraz młodszych osób, coraz częściej stwierdza się ją już u 20-30-latków. Wydaje się, że najsilniejszym czynnikiem ryzyka jest w tej grupie chorych palenie tytoniu. Niepokojące jest także zwiększanie się liczby kobiet z chorobą wieńcową. Zaobserwowano, że u kobiet większe niż u mężczyzn jest ryzyko zgonu po zawale z uniesieniem odcinka ST. Szybko powiększa się też grupa trudnych do leczenia chorych w podeszłym wieku, zwykle obciążonych wieloma innymi chorobami. W tej grupie większa jest śmiertelność w przebiegu zawału, ale po przebyciu ostrej fazy rokowanie jest dobre i porównywalne z osobami młodymi, także po rewaskularyzacji.

Niekorzystnym zmianom w epidemiologii choroby wieńcowej towarzyszy szybki rozwój nowych metod diagnostycznych i terapeutycznych. W Polsce stają się one też coraz dostępniejsze. Liczne badania kliniczne omawiane na kongresach polskich, europejskich i amerykańskich pozwalają na wybór odpowiednich metod leczenia. Ostatnio na kongresie American College of Cardiology w Chicago przedstawiono między innymi wyniki badania ASTEROID (dowodzącego regresji miażdżycy tętnic wieńcowych pod wpływem leczenia rosuwastatyną), PERISCOPE (zatrzymanie postępu miażdżycy tętnic wieńcowych u chorych z cukrzycą leczonych pioglitazonem), STRADIVARIUS (zwolnienie postępu choroby wieńcowej dzięki leczeniu rimonabantem, lekiem wspomagającym obniżenie masy ciała) czy On-TIME 2 (zastosowanie tirofibanu w okresie przedszpitalnym poprawia przeżycie chorych z zawałem z uniesieniem odcinka ST).

Szczególnie dużo jest kontrowersji wokół stentów uwalniających leki (DES), co przekłada się na zmniejszenie częstości ich wykorzystywania w ostatnich latach (rejestry CRUSADE, ACTION). Omówieniu tego zagadnienia poświęcony jest artykuł Ajay K. Jaina i Anthony’ego Mathura oraz komentarz doc. Zbigniewa Chmielaka.

Z tym problemem wiąże się bardzo ściśle stosowanie leczenia antyagregacyjnego. Udowodniono, że nieprzestrzeganie zaleceń dotyczących przyjmowania klopidogrelu zwiększa ryzyko zawału serca u chorych z wszczepionymi stentami. Utrzymuje się tendencja...

Zwykle bardzo dużo problemów diagnostycznych i terapeutycznych sprawiają kardiologom chorzy z cukrzycą. Niedawno stwierdzono, że w przypadku zawału serca docierają do pracowni kardiologii interwencyjnej z największym opóźnieniem, co może mieć zwią...