Zamówienia złożone w dniach 29.04 - 06.05 zostaną wysłane po 06.05. Aby zrekompensować te niedogodności, zamówienia złożone w tym terminie są objęte Majówkową Darmową Dostawą >
Program edukacyjny: hipertensjologia
Leczenie preparatami złożonymi a przestrzeganie zaleceń terapeutycznych
Sripal Bangalore, MD, MHA, Anupama Shahane, MD, MPH, Sanobar Parkar, MD, MPH, Franz H. Messerli, MD
W SKRÓCIE
Mimo danych świadczących o znaczeniu dobrej kontroli ciśnienia w zapobieganiu epizodom sercowo-naczyniowym i mózgowym, tylko 34% pacjentów z nadciśnieniem tętniczym ma prawidłowo kontrolowane RR. National Council on Patient Information and Education ocenia, że w chorobach przewlekłych, takich jak nadciśnienie, odsetek pacjentów przestrzegających zaleceń lekarskich tylko nieznacznie przekracza 30%. Jako istotne i modyfikowalne czynniki ryzyka niestosowania się do zaleceń i nieprawidłowego przyjmowania leków wymienia się polipragmazję i skomplikowane schematy terapeutyczne. Preparaty złożone i oparte na nich schematy leczenia stanowią atrakcyjną alternatywę terapeutyczną, ze względu na wyższą skuteczność przeciwnadciśnieniową wynikającą z podwójnego mechanizmu działania składników leku – działania skierowanego przeciwko różnym mechanizmom powstawania choroby. Jeden składnik preparatu złożonego może niwelować niepożądane działanie drugiego. Przede wszystkim zaś, leczenie preparatami złożonymi zmniejsza liczbę zażywanych przez chorego tabletek i poprawia przestrzeganie zaleceń, co przekłada się na lepsze efekty leczenia. Preparaty złożone powinny być stosowane rutynowo w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Należy też rozważyć ich stosowanie, rozpoczynając leczenie u chorych z nowo zdiagnozowanym nadciśnieniem.
Wprowadzenie
Nadciśnienie tętnicze jest podstawowym czynnikiem ryzyka chorobowości i śmiertelności w układzie krążenia i trzecią najczęstszą przyczyną utraty potencjalnych lat życia z uwzględnieniem niepełnosprawności (DALY – disability-adjusted life years). Nadciśnienie to epidemia i wyzwanie dla publicznego systemu opieki zdrowotnej, a jego ekonomiczne skutki dla wszystkich społeczeństw (zarówno rozwiniętych, jak i rozwijających się) są ogromne.
Dane z badań klinicznych wykazują, że terapia przeciwnadciśnieniowa wiąże się z 35-40% zmniejszeniem ryzyka udaru, 20-25% spadkiem ryzyka zawału mięśnia sercowego i ponad 50% obniżeniem ryzyka niewydolności krążenia.2 Dlatego nadciśnienie uznaje się za istotny, podlegający modyfikacjom czynnik ryzyka.
Pomimo danych świadczących o znaczeniu kontroli ciśnienia tętniczego (RR), tylko 70% chorych zdaje sobie sprawę z tego, że ma nadciśnienie, tylko 59% z nich się leczy, a jedynie 34% kontroluje ciśnienie.3 Dane z National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES) wskazują, że jakkolwiek od 1976 r. ogólna świadomość problemu, metody leczenia i sposoby kontroli poprawiły się, niski odsetek prawidłowej kontroli ciśnienia pozostaje dużym problemem.4