1. Do diabetologa zgłosił się mężczyzna hospitalizowany przed trzema miesiącami z powodu świeżo rozpoznanej cukrzycy. Przy rozpoznaniu glikemia na czczo wynosiła 350 mg/dl. Towarzyszyły jej objawy kliniczne: polidypsja i poliuria. Ponadto pacjent zgłaszał skargi na piekące bóle stóp występujące od ok. miesiąca, głównie po położeniu się do łóżka – nawet dotknięcie pościeli sprawiało mu ból. Ponieważ podejrzewano neuropatię cukrzycową, przeprowadzono badanie czucia wibracji, dotyku i temperatury oraz odruchów ścięgnistych. Poza przeczulicą (allodynią) nie stwierdzono zaburzeń. Podczas pobytu w szpitalu wdrożono dietę cukrzycową i metforminę w dawce 1500 mg/24 h, a także zalecono wysiłek fizyczny. W związku z bólem stóp i allodynią zaproponowano leczenie kwasem α-liponowym (tioktynowym) w dawce 600 mg/24 h i witaminą B₁ 150 mg/24 h. Po wypisie ze szpitala chory zastosował wszystkie zalecenia lekarskie i w wyniku zmiany stylu życia schudł 8 kg. Glikemie w samokontroli obniżyły się do 120-130 mg/dl na czczo i do 140 mg/dl po posiłkach, a hemoglobina glikowana uległa redukcji z 11% do 6,5%. Mimo znacznej poprawy metabolicznej nasiliły się dolegliwości bólowe i parestezje stóp. Z czym wiąże się pogorszenie dolegliwości ze strony stóp i jakie rozpoznanie należy postawić na wizycie kontrolnej?

a. Ostra bólowa neuropatia cukrzycowa

b. Ostra neuropatia indukowana leczeniem

c. Przewlekła polineuropatia czuciowo-ruchowa

d. Neuropatia układu autonomicznego

e. Proksymalna neuropatia motoryczna

Komentarz

Neuropatia cukrzycowa to częste powikłanie cukrzycy. Może dotyczyć nerwów obwodowych i układu autonomicznego. Najczęstszą postacią jest przewlekła czuciowo-ruchowa polineuropatia rozwijająca się wskutek długotrwałej, chociaż nawet niewielkiej hipe...