Przełom nadciśnieniowy definiujemy jako skurczowe ciśnienie >180 mmHg lub rozkurczowe >120 mmHg. Zalecane jest obniżenie ciśnienia (BP – blood pressure) o 25% planowanej redukcji w ciągu 6 h, a następnie stopniowa normalizacja BP do wartości prawidłowych w ciągu następnych 36-48 h.

Wprowadzenie

Zgodnie z obowiązującymi wytycznymi PTNT z 2015 i ESC z 2013 r. przełom nadciśnieniowy nazywany jest stanem nagłym lub pilnym związanym z nadciśnieniem tętniczym. Obie te sytuacje wiążą się z obecnością podwyższonego skurczowego ciśnienia tętniczego krwi (SBP – systolic blood pressure) >180 mmHg lub rozkurczowego (DBP – diastolic blood pressure) >120 mmHg.^1-3

W przypadku stanów nagłych (emergency) oprócz wzrostu SBP lub DBP występuje także zagrażające lub postępujące uszkodzenie narządowe (tab. 1).^1,2 Są to zdarzenia zagrażające życiu, które wymagają natychmiastowej interwencji farmakologicznej oraz hospitalizacji.²

Stany pilne (urgency) związane z nadciśnieniem tętniczym spełniają kryteria podwyższonych SBP lub DBP jak powyżej, nie dochodzi w nich jednak do powikłań narządowych. Przykładem stanów pilnych jest wysokie ciśnienie tętnicze z silnym bólem głowy lub krwawieniem z nosa bądź powiązane ze znacznym niepokojem.² Ich przyczyny mogą być różnorodne, zwykle dotyczą jednak nieprawidłowego leczenia hipotensyjnego (tab. 2). Stany pilne wymagają interwencji farmakologicznej, najczęściej w postaci tabletki doustnej, i rzadko związane są z koniecznością przedłużonej hospitalizacji.

Rozpoznanie

Rozpoznanie przełomu nadciśnieniowego nie jest trudne, natomiast podjęcie decyzji dotyczącej postępowania terapeutycznego wymaga już dokładnej analizy wywiadu, badania przedmiotowego i badań dodatkowych. Występowanie przełomu nadciśnieniowego u os...