ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Kardiologia
Kiedy podejrzewać rodzinne zaburzenia lipidowe?
dr n. med. Katarzyna Mitręga1
prof. dr hab. n. med. Beata Średniawa1
mgr Adam Konka2
Zaburzenia profilu lipidowego stanowią jeden z głównych czynników ryzyka rozwoju powikłań sercowo-naczyniowych. Prawidłowa kontrola gospodarki lipidowej i odpowiednie leczenie zaburzeń lipidowych to podstawowe filary zapobiegania chorobom układu krążenia.
Wprowadzenie
Jak pokazują statystyki, utrzymanie odpowiedniego profilu lipidowego należy do najtrudniejszych do osiągnięcia punktów w opiece nad pacjentem. Potencjalnie proste zasady żywieniowe mające na celu redukcję stężenia poszczególnych frakcji cholesterolu, głównie cholesterolu LDL (low-density lipoprotein), nie są w pełni realizowane przez większość chorych, dlatego leczenie zaburzeń lipidowych jest nadal w niewielkim stopniu skuteczne. Mimo możliwości wykonania wielu badań laboratoryjnych do ich oceny rozpoznawanie, a co za tym idzie, właściwa terapia są nadal niezadowalające.
Genetycznie uwarunkowane zaburzenia profilu lipidowego w postaci np. hipercholesterolemii rodzinnej lub rodzinnej hiperlipidemii mieszanej to jedne z najczęściej występujących, a jednocześnie najrzadziej rozpoznawanych chorób na świecie. Z uwagi na duże ryzyko niekorzystnych zdarzeń sercowo-naczyniowych w przebiegu tych jednostek chorobowych zaleca się, aby na podstawie danych klinicznych i laboratoryjnych za pomocą prostych skal do oszacowania prawdopodobieństwa wystąpienia rodzinnych dyslipidemii móc je rozpoznać i właściwie leczyć. Szczególnie ważne w tym kontekście jest stężenie cholesterolu LDL (modyfikowalny czynnik ryzyka rozwoju powikłań sercowo-naczyniowych), które to zgodnie z zaleceniami Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC – European Society of Cardiology) i Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego (PTK) stanowi docelowe kryterium wyrównania zaburzeń gospodarki lipidowej. Szybkie i właściwe wdrożenie postępowania farmakologicznego i niefarmakologicznego w tej grupie chorych może przyczynić się istotnie do redukcji niekorzystnych skutków klinicznych, a także społecznych i ekonomicznych.
Najczęstsze genetycznie uwarunkowane zaburzenia lipidowe to rodzinna hiperlipidemia mieszana, hipercholesterolemia rodzinna, rodzinna dysbetalipoproteinemia. Do rzadszych natomiast należą: genetycznie uwarunkowana hipertriglicerydemia, rodzinny niedobór lipazy lipoproteinowej, choroba tangierska oraz rodzinny niedobór acylotransferazy lecytyna cholesterol.