Rozwojowe anomalie żylne (DVA – developmental venous anomalies) stanowią częste znalezisko w badaniach obrazowych ośrodkowego układu nerwowego (OUN), a częstość ich wykrywania najpewniej nadal będzie wzrastać w związku z większą dostępnością badań metodą rezonansu magnetycznego (MR) i postępem technologicznym w diagnostyce obrazowej. Mimo to jest to zmiana stosunkowo mało poznana i czasami mylnie interpretowana jako groźna patologia. Konsekwencją takiego podejścia jest niepotrzebny stres dla pacjentów, u których ustalono takie rozpoznanie, większy koszt postępowania, a niekiedy niepotrzebna ekspozycja pacjenta na promieniowanie rentgenowskie wynikająca z wdrożenia dalszej diagnostyki. Błędne zaklasyfikowanie tej zmiany jako niebezpiecznej może wynikać z podobieństwa nazw innych zmian naczyniowych występujących w obrębie mózgowia, które obarczone są zwiększonym ryzykiem krwawienia śródczaszkowego, takich jak malformacje tętniczo-żylne i naczyniaki jamiste (DVA bywają zgodnie z dawnym mianownictwem nazywane naczyniakami żylnymi). Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie charakterystyki rozwojowych anomalii żylnych, a także ich znaczenia klinicznego.

Przypadek 1

Mężczyzna, 65 lat, w toku diagnostyki zaburzeń pamięci został skierowany na badanie MR mózgowia bez środka kontrastowego i po jego podaniu. Podanie środka kontrastowego miało na celu wykluczenie nowotworowego podłoża objawów.

W badaniu (ryc. 1) uwidoczniono pojedyncze punktowe obszary hiperintensywne w obrazach FLAIR i T2-zależnych w obrębie istoty białej okołokomorowej obu półkul mózgu i obustronne konflikty naczyniowo-nerwowe nerwów V i kompleksów nerwowych VII-VIII....