Przypadek kliniczny

Cykl „Przypadek kliniczny” koordynowany jest przez prof. dr. hab. n. med. Michała Myśliwca, Klinika Nefrologii i Transplantologii UM w Białymstoku

Oporne nadciśnienie tętnicze u pacjenta z hiperaldosteronizmem pierwotnym

lek. Katarzyna Czajkowska

dr hab. n. med. Edyta Zbroch

dr hab. n. med. Tomasz Hryszko

II Klinika Nefrologii z Oddziałem Leczenia Nadciśnienia Tętniczego i Pododdziałem Dializoterapii Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku

Adres do korespondencji: dr hab. n. med. Edyta Zbroch, II Klinika Nefrologii z Oddziałem Leczenia Nadciśnienia Tętniczego i Pododdziałem Dializoterapii Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku, ul. Marii Skłodowskiej-Curie 24A, 15-276 Białystok; e-mail: edyta.zbroch@umb.edu.pl

Opis przypadku

51-letni pacjent z kilkuletnim nadciśnieniem tętniczym i chorobą niedokrwienną serca w wywiadzie, po przebytym pół roku temu udarze niedokrwiennym mózgu powikłanym niedowładem połowiczym lewostronnym został przyjęty do kliniki z powodu utrzymujących się wysokich wartości ciśnienia tętniczego mimo stosowanej politerapii (w tym antagonista kanału wapniowego, inhibitor enzymu konwertującego angiotensynę II i diuretyk pętlowy w maksymalnych dawkach). Chory był kilkukrotnie hospitalizowany z tego powodu.

Przy przyjęciu pacjent nie zgłaszał istotnych dolegliwości. W badaniu przedmiotowym z odchyleń od stanu prawidłowego stwierdzono: ciśnienie tętnicze 200/120 mmHg, częstość rytmu serca 81 uderzeń/min, niedowład połowiczy lewostronny. Badania laboratoryjne wykazały hipokaliemię. Badania obrazowe: w USG jamy brzusznej nie stwierdzono istotnych odchyleń, w USG doppler naczyń nerkowych nie zaobserwowano cech zwężeń tętnic nerkowych.


Podczas hospitalizacji mimo zmodyfikowania dotychczasowej farmakoterapii kilkakrotnie stwierdzano epizody wzrostu ciśnienia tętniczego do wartości 230/120 mmHg, które skutecznie obniżano za pomocą preparatów dożylnych. Ponadto w trakcie leczenia obserwowano utrzymującą się hipokaliemię, mimo że stosowano diuretyk oszczędzający potas w dużych dawkach, przy prawidłowych wynikach natremii i równowagi kwasowo-zasadowej.

Z powodu hipokaliemii i opornego na leczenie nadciśnienia tętniczego zdecydowano o rozszerzeniu diagnostyki o badania hormonalne, które przeprowadzono zgodnie z obowiązującymi zasadami. W uzyskanych wynikach stwierdzono: niewykrywalną aktywność reninową osocza (ARO) (<0,98 ng/ml/h), wysokie stężenie aldosteronu w osoczu (562 pmol/l), stężenie kortyzolu w granicach normy laboratoryjnej (11,0 μg/dl). Na podstawie obrazu klinicznego oraz badań laboratoryjnych, zwłaszcza badań hormonalnych, rozpoznano hiperaldosteronizm pierwotny.

1. Charakterystyczne objawy w obrazie klinicznym zespołu Conna to:

a. Nadciśnienie tętnicze, hipokaliemia, zasadowica metaboliczna

b. Hipotonia, hipokaliemia, zasadowica metaboliczna

c. Nadciśnienie tętnicze, hiperkaliemia, kwasica metaboliczna

d. Gruczolak nadnercza w obrazie TK

Hiperaldosteronizm pierwotny jest jedną z wielu przyczyn nadciśnienia tętniczego, nadal zbyt rzadko rozpoznawaną. Według aktualnych danych stanowi 5-10% wszystkich przypadków nadciśnienia tętniczego. W związku z tym w trakcie diagnozowania nadciśn...

Hiperaldosteronizm pierwotny istotnie zwiększa ryzyko sercowo-naczyniowe w porównaniu z osobami tej samej płci, w podobnym wieku i ze zbliżonymi wartościami ciśnienia, ale z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym. Wykazano, że nadmierne wydzielanie al...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

2. Jakie badanie obrazowe najlepiej uwidoczni zmianę w nadnerczu?

a. Tomografia komputerowa

3. Nadciśnienie tętnicze oporne to:

a. Nadciśnienie związane z usztywnieniem naczyń tętniczych

Podsumowanie

Hiperaldosteronizm pierwotny jest częstą przyczyną nadciśnienia tętniczego, jednak rzadko braną pod uwagę przez klinicystów. Obraz kliniczny pod postacią opornego nadciśnienia tętniczego [...]

Do góry