W poniższej pracy opisano przypadek 44-letniej pacjentki z niewielkim niedowładem prawostronnym związanym z mózgowym porażeniem dziecięcym, u której stwierdzono napady polimorficznych częstoskurczów komorowych typu torsade de pointes (TdP) w przebiegu ciężkiej bradykardii z wtórnym wydłużeniem odstępu QT. Przyczyną zaburzeń rytmu serca była pierwotna, jawna niedoczynność tarczycy. Pacjentka dotychczas nie leczyła się przewlekle, nie miała nałogów, nie była też obciążona chorobami o podłożu genetycznym.

Opis przypadku

Zespół ratownictwa medycznego przywiózł 44-letnią kobietę do szpitala powiatowego z powodu krótkotrwałej utraty przytomności z wtórnym urazem głowy, do której doszło podczas wykonywania prac domowych. W trakcie hospitalizacji u chorej rejestrowano bradykardię zatokową o częstości około 45 na minutę ze znacznie wydłużonym odstępem QT i licznymi dodatkowymi pobudzeniami komorowymi oraz wielokształtne częstoskurcze komorowe typu torsade de pointes (ryc. 1-3). Pierwszy epizod częstoskurczu ustąpił po podaniu β-adrenolityku oraz suplementacji magnezu i.v., kolejne ulegały samoterminacji. W szpitalu wykonano tomografię komputerową głowy bez środka kontrastowego, wykluczając obecność świeżo wynaczynionej krwi oraz zmian ogniskowych. Na podstawie badań laboratoryjnych rozpoznano ciężką niedoczynność tarczycy. Do leczenia włączono lewotyroksynę, a pacjentkę przekazano na oddział kardiologii naszego szpitala w celu dalszej diagnostyki i leczenia.