Przypadek kliniczny
Bolesne tłuszczaki
dr n. med. Sławomir Tubek1
prof. dr hab. n. med. Małgorzata Sobieszczańska2
- Charakterystyka choroby Dercuma i obrzęku tłuszczowego oraz trudności w różnicowaniu obu zaburzeń
- Metody postępowania diagnostycznego i terapeutycznego w przypadku występowania obu schorzeń
Opis przypadku
Kobieta, 36 lat, bez nałogów, z prawidłową masą ciała, bez istotnych problemów natury emocjonalnej, bez istotnego wywiadu chorobowego, zgłosiła się na wizytę z powodu pojawiających się od 4-5 miesięcy bolesnych zgrubień w tkance podskórnej. Najpierw była to pojedyncza zmiana na plecach, pod lewą łopatką, potem pojawiły się dwie zmiany – na prawym przedramieniu i na lewym udzie po stronie przedniej. W badaniu przedmiotowym palpacyjnie stwierdzono zmiany o charakterze tłuszczaków wielkości 1-1,5 cm, miękkie, skóra nad nimi była niezmieniona, przesuwalna. Zmiany były tkliwe podczas palpacji. W doraźnym USG podczas wizyty zaobserwowano echogeniczność zmian umiejscowionych w tkance tłuszczowej podskórnej praktycznie taką samą jak okolicznej tkanki tłuszczowej. Układ ruchu był prawidłowy, w wywiadzie rodzinnym nie zanotowano tendencji do wczesnego występowania zmian zwyrodnieniowych w stawach. Pacjentka była osobą wysportowaną, nie wykazywała cech ewidentnej hipermobilności stawów.
Od około pół roku kobieta obserwowała obniżenie nastroju, problemy ze snem i niewielki spadek wydolności fizycznej. Od roku stosuje jako antykoncepcję wkładkę domaciczną hormonalną. Od tego czasu jej masa ciała zwiększyła się o ok. 2 kg.
Pojawianie się zmian wywoływało u pacjentki lęk przed chorobą nowotworową. Na proponowane usunięcie jednej ze zmian i oddanie jej do badania histopatologicznego kobieta nie wyrażała zgody. W wykonanych badaniach dodatkowych – laboratoryjnych i obrazowych (USG jamy brzusznej, USG piersi, RTG klatki piersiowej) – oraz w badaniu ginekologicznym nie stwierdzano zmian.
Wysunięto wstępnie rozpoznanie choroby Dercuma. Po wyjaśnieniu istoty problemu zdrowotnego pacjentce zalecono małą dawkę leku antydepresyjnego (sertralina 50 mg/24 h) oraz doraźnie niesteroidowy lek przeciwzapalny (nimesulid). Kontrolną wizytę ustalono za miesiąc.
Po miesiącu w trakcie wizyty pacjentka zgłosiła poprawę nastroju oraz zmniejszenie dolegliwości bólowych odczuwanych w obrębie zmian. W tym czasie konsultowała się w ośrodku klinicznym, gdzie potwierdzono rozpoznanie choroby Dercuma. Z uwagi na to...
