Urazy w zakresie narządu ruchu są częstym powodem zgłaszania się pacjentów na szpitalny oddział ratunkowy, do izby przyjęć oraz lekarzy podstawowej opieki medycznej. W większości przypadków są to niewielkie urazy o charakterze stłuczenia, skręcenia, rzadziej złamania czy zwichnięcia. Każda wizyta pacjenta z urazem w zakresie narządu ruchu wymaga ze strony lekarza przeprowadzenia badania podmiotowego i przedmiotowego oraz wykonania podstawowej diagnostyki obrazowej w celu potwierdzenia lub wykluczenia patologii¹. Większość pacjentów po przeprowadzonej diagnostyce nie musi być poddawana specjalistycznemu leczeniu. Wdrożenie farmakoterapii, zastosowanie fizyko- czy kinezyterapii oraz odciążenie z reguły całkowicie wystarczają, by pacjent wrócił do pełnej sprawności w krótkim czasie².

Stłuczenie

Jest zamkniętym uszkodzeniem w zakresie tkanek, powstaje w wyniku urazu mechanicznego, w efekcie którego dochodzi do uszkodzenia komórek, włókien przestrzeni międzykomórkowej, naczyń oraz nerwów. Stłuczona tkanka często jest niezdolna do pełnienia swojej funkcji, a jej uszkodzenie zależy od przyłożonej siły oraz rozległości zmian. Do typowych objawów stłuczenia należą: ból, obrzęk, podwyższona temperatura okolicy stłuczonej, wylewy podskórne (krwiaki), a także upośledzenie funkcji miejsca objętego stłuczeniem^1,2.

Skręcenie

Jest urazem polegającym na przekroczeniu fizjologicznego zakresu ruchomości w obrębie stawu. W wyniku skręcenia może dojść do uszkodzenia takich tkanek, jak: torebka/powierzchnia stawowa, więzadła i ścięgna oraz, rzadziej, do uszkodzeń kostnych.