Wytyczne w praktyce

Postępowanie w amyloidozie serca – zalecenia American Heart Association

prof. dr hab. n. med. Monika Podhorecka

Klinika Hematoonkologii i Transplantacji Szpiku, Uniwersytet Medyczny w Lublinie

Adres do korespondencji:

prof. dr hab. n. med. Monika Podhorecka

Klinika Hematoonkologii i Transplantacji Szpiku,

Uniwersytet Medyczny w Lublinie,

Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny nr 1

ul. Staszica 11, 20-080 Lublin

e-mail: monika.podhorecka@umlub.pl

  • Omówienie wytycznych American Heart Association dotyczących postępowania w amyloidozie serca oraz ich znaczenia w praktyce klinicznej
  • Algorytmy postępowania diagnostycznego i terapeutycznego u pacjentów z amyloidozą transtyretynową
  • Charakterystyka leków wykorzystywanych w terapii amyloidozy serca z uwzględnieniem wyników uzyskiwanych w badaniach klinicznych

Amyloidoza jest heterogenną grupą chorób wynikających z zewnątrzkomórkowego odkładania się patologicznych, nierozpuszczalnych, nieprawidłowo sfałdowanych białek włókienkowych. Amyloid może gromadzić się w różnych narządach i tkankach (m.in. w sercu, nerkach, wątrobie, śledzionie, naczyniach krwionośnych), prowadząc do ich dysfunkcji i różnorodnych objawów klinicznych, a choroba może mieć charakter zlokalizowany lub ogólnoustrojowy. Heterogenność amyloidozy wynika ponadto z różnorodności białek prekursorowych tworzących amyloid oraz szerokiej gamy chorób, w przebiegu których dochodzi do odkładania się amyloidu. Najczęstszymi typami ogólnoustrojowej amyloidozy są:

  • amyloidoza łańcuchów lekkich (AL)
  • amyloidoza wtórna/reaktywna (AA)
  • amyloidoza transtyretynowa (ATTR)
  • amyloidoza fibrynogenowa (AFib)
  • amyloidoza apolipoproteinowa A-I (AApoAI).

Mimo etiologicznej niejednorodności amyloidozy objawy kliniczne różnych jej postaci w dużej mierze pokrywają się i zależą od zajętych narządów. Objawy są jednak niespecyficzne, zatem ustalenie diagnozy jest trudne, a chorobę nadal rzadko się rozpoznaje1-3.

Amyloidoza serca

Akumulacja włókien amyloidu w sercu z jednej strony prowadzi do zaburzenia gospodarki wapniowej komórki i w konsekwencji do jej śmierci. Z drugiej strony lokalizacja amyloidu w przestrzeni zewnątrzkomórkowej miokardium powoduje dysfunkcję rozkurczową serca, a wraz z postępem choroby również dysfunkcję skurczową, co prowadzi do kardiomiopatii przerostowej (HCM – hypertrophic cardiomyopathy) lub kardiomiopatii restrykcyjnej (RCM – restrictive cardiomyopathy)4,5.

Spośród różnych postaci choroby dwa typy są najczęstszą przyczyną amyloidozy serca (CA – cardiac amyloidosis). Są to amyloidoza łańcuchów lekkich oraz amyloidoza transtyretynowa. W amyloidozie typu AL dochodzi do akumulacji monoklonalnych łańcuchó...

Do niedawna amyloidoza serca była uznawana za jednostkę niezwykle rzadką. Postęp w kardiologii obrazowej oraz wzrost dostępności leków modyfikujących przebieg choroby zwiększyły znacznie zainteresowanie amyloidozą jako niedocenianą przyczyną niewy...

Objawy kliniczne amyloidozy serca

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Badania diagnostyczne w amyloidozie serca

W przebiegu amyloidozy często występują charakterystyczne nieprawidłowości w badaniu EKG. U większości chorych stwierdza się niski woltaż zespołów QRS. Dla ATTR-CA typowe są cechy [...]

Postępowanie terapeutyczne w amyloidozie serca

Postępowanie lecznicze w amyloidozie serca koncentruje się na trzech obszarach:

Komentarz

Prawidłowe rozpoznanie i leczenie amyloidozy serca stanowi niejednokrotnie duże wyzwanie kliniczne, aczkolwiek coraz powszechniejsza jest świadomość istnienia choroby i rośnie zainteresowanie CA. Jak [...]

Do góry