BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Kardiologia
Leczenie nadciśnienia tętniczego u pacjenta z przewlekłą chorobą nerek
dr hab. n. med. Agnieszka Olszanecka
- Przegląd aktualnej wiedzy na temat zasad postępowania niefarmakologicznego oraz farmakoterapii nadciśnienia tętniczego u pacjentów z PChN
- Docelowe wartości ciśnienia tętniczego u chorych z PChN i możliwości ich osiągania za pomocą metod niefarmakologicznych i farmakoterapii
- Zasady prowadzenia terapii przeciwnadciśnieniowej u pacjentów leczonych nerkozastępczo
Przewlekła choroba nerek (PChN) występuje u 10-15% ogólnej populacji i jej częstość wzrasta1. Nadciśnienie tętnicze współistnieje u 60-90% pacjentów z przewlekłą chorobą nerek, w zależności od jej stadium2. Może być ono jej przyczyną lub konsekwencją. W krajach europejskich oraz Stanach Zjednoczonych nadciśnienie tętnicze i cukrzyca stanowią główną przyczynę rozwoju schyłkowej niewydolności nerek3.
Diagnostyka, leczenie i monitorowanie chorych z nadciśnieniem i PChN bywa wyzwaniem w codziennej praktyce lekarzy różnych specjalności. Przewlekła choroba nerek, niezależnie od etiologii, stanowi także niezależny czynnik ryzyka sercowo-naczyniowego i istotnie wpływa na rokowanie. Mimo wielu badań oraz ich metaanaliz nadal istnieją rozbieżności dotyczące docelowych wartości ciśnienia tętniczego u chorych z przewlekłą chorobą nerek. Skomplikowany patomechanizm nadciśnienia u chorych z upośledzeniem funkcji nerek sprawia, że wybór leków hipotensyjnych oraz zasady prowadzenia terapii są odmienne od powszechnie stosowanych standardów leczenia niepowikłanego nadciśnienia. Pacjenci z PChN wymagają także wykonywania systematycznych badań kontrolnych i skrupulatnej edukacji na temat zmian stylu życia. Odrębnym problemem bywa prowadzenie terapii przeciwnadciśnieniowej u pacjentów leczonych nerkozastępczo.
Diagnostyka pacjenta z nadciśnieniem i przewlekłą chorobą nerek
Z chwilą rozpoznania nadciśnienia tętniczego pacjenta należy poddać całościowej ocenie klinicznej obejmującej ukierunkowany wywiad, badanie przedmiotowe oraz wybrane testy dodatkowe.
Celem oceny klinicznej jest ustalenie przyczyny podwyższonego ciśnienia i wskazań do badań diagnostycznych w kierunku postaci wtórnych, jak również ocena ewentualnych powikłań narządowych i innych chorób, w tym układu sercowo-naczyniowego, nerek i cukrzycy, a także stopnia ich zaawansowania oraz współistnienia innych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego.
Określenie czynności wydalniczej nerek stanowi bardzo ważny wskaźnik w ocenie rokowania oraz powikłań nadciśnienia tętniczego. Pozwala także na właściwe dobranie i dawkowanie leków. Albuminuria, a zwłaszcza jawny białkomocz stanowią wskazanie do s...