Pelargonia afrykańska jest małą, wieloletnią rośliną ozdobną o okrągłych, sercowatych, silnie pachnących liściach i ciemnoczerwonych, rurkowatych kwiatach, które tworzą baldachy. Zgodnie z obowiązującą taksonomią roślin gatunek pelargonia afrykańska (Pelargonium sidoides) należy do rodzaju Pelargonium i do rodziny Geraniaceae. Występuje endemicznie w górzystych rejonach Republiki Południowej Afryki. Najważniejszymi elementami rośliny, wykorzystywanymi w preparatach leczniczych, są korzenie i kłącza, a w szczególności ekstrakt z korzenia oznaczony jako EPs 7630, który przeszedł szeroko zakrojone badania kliniczne¹. Składnikami odpowiedzialnymi za działanie lecznicze pelargonii afrykańskiej są przede wszystkim kumaryny, ale także glikozydy kumarynowe, fenolokwasy, flawonoidy, kwasy tłuszczowe oraz proantocyjanidyny. Kompleksowe działanie wymienionych substancji biologicznie czynnych stanowi o skutecznym działaniu wyciągu z korzenia pelargonii afrykańskiej^2,3. W badaniach naukowych potwierdzono działanie przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze, a także immunostymulujące ekstraktu z korzenia pelargonii afrykańskiej^3,4. Pobudzający wpływ na aktywność układu odpornościowego oceniano w kilku modelach in vitro oraz in vivo. Opisane zostały mechanizmy leżące u podstaw korzystnego działania Pelargonium sidoides u pacjentów z infekcjami dróg oddechowych, które obejmują działanie immunomodulujące i cytoochronne, hamowanie replikacji wirusa oraz interakcji między drobnoustrojami a komórkami gospodarza, a także poprawę funkcji aparatu śluzowo-rzęskowego^5-9. Jak wynika z licznych badań, wyciąg z korzenia pelargonii afrykańskiej znajduje uzasadnione zastosowanie w leczeniu infekcji dróg oddechowych, takich jak zapalenie gardła i migdałków podniebiennych oraz zapalenie zatok obocznych nosa^10-12. W praktyce pelargonia afrykańska znajduje zastosowanie w leczeniu ostrych infekcji górnych dróg oddechowych. W celu ograniczenia nadużywania antybiotyków należy rozważyć leczenie inne niż antybiotykoterapia w sytuacji, w której leki te nie są niezbędne. Takim właśnie postępowaniem może być m.in. włączenie do terapii leków pochodzenia roślinnego. W opublikowanym w Polsce w 2022 roku artykule „Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w kaszlu u dzieci – aktualizacja” opisano wyciąg z korzenia pelargonii afrykańskiej, powołując się na jego aktywność przeciwwirusową, przeciwbakteryjną oraz immunomodulującą. Na podstawie cytowanych wyników badań klinicznych stwierdzono, że wyciąg z korzenia pelargonii łagodzi częstość i nasilenie objawów kaszlu oraz skraca czas trwania infekcji układu oddechowego⁴.