Temat numeru

Powiększona śledziona – pierwsze kroki diagnostyczne

dr n. med. Karolina Chromik1

Aleksandra Spyra2

1Katedra i Klinika Hematologii i Transplantacji Szpiku, Wydział Nauk Medycznych, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
2Studenckie Koło Badawcze, Katedra i Klinika Hematologii i Transplantacji Szpiku, Wydział Nauk Medycznych, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach

Adres do korespondencji:

dr n. med. Karolina Chromik

Katedra i Klinika Hematologii i Transplantacji Szpiku,

Wydział Nauk Medycznych, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach

ul. Dąbrowskiego 25, 40-032 Katowice

  • Choroby i zaburzenia, w przebiegu których może dojść do powiększenia śledziony
  • Ścieżka diagnostyczna umożliwiająca wskazanie przyczyny splenomegalii i objawy, które szczególnie powinny wzbudzić czujność lekarza
  • Na co zwrócić uwagę pacjentowi ze splenomegalią

Splenomegalia (powiększenie śledziony) nie jest postrzegana jako osobna choroba, ale jako potencjalny objaw choroby ogólnoustrojowej. U pacjenta ze splenomegalią może występować wiele dodatkowych dolegliwości sugerujących rozpoznanie. W celu ustalenia etiologii istotne jest odpowiednie postępowanie diagnostyczne obejmujące dokładne badanie podmiotowe i przedmiotowe, obrazowanie oraz diagnostykę laboratoryjną. Większość schorzeń, których objawem jest splenomegalia, wymaga skierowania do odpowiedniego lekarza specjalisty, by pogłębić diagnostykę. Badając pacjenta, należy zwrócić szczególną uwagę na objawy alarmowe wskazujące na obecność nowotworu złośliwego, który obliguje do szybkiego podjęcia leczenia.

Śledziona

Śledziona jest największym narządem limfatycznym. Stanowi główne miejsce hematopoezy pozaszpikowej i uczestniczy w odpowiedzi immunologicznej. Wśród jej najważniejszych funkcji należy wymienić:

  • usuwanie zużytych erytrocytów
  • przechowywanie trombocytów (około 30% krążących płytek krwi jest magazynowanych w śledzionie), erytrocytów i leukocytów
  • wytwarzanie komórek odpornościowych i immunoglobulin
  • usuwanie mikroorganizmów i obcych antygenów.

Śledziona wytwarza również peptydy układu odpornościowego – properdynę i tuftsynę1,2. W ciągu każdej minuty przez śledzionę przepływa ilość krwi równoważna około 5% pojemności minutowej serca3.

Śledziona prawidłowo jest zlokalizowana wewnątrzotrzewnowo, w lewym górnym kwadrancie jamy brzusznej, pomiędzy dnem żołądka a przeponą, czyli IX a XI żebrem. Przylega do żołądka, okrężnicy i lewej nerki. Jest utrzymywana przez więzadła, a ich brak lub nadmierna wiotkość stanowią przyczynę śledziony wędrującej – rzadkiej wady o częstości występowania około 0,2%, sprzyjającej skrętowi szypuły naczyniowej i wynikającym z tego powikłaniom. Długość i masa śledziony różnią się w zależności od masy ciała, płci i wzrostu. Większy rozmiar śledziony obserwuje się u mężczyzn oraz u osób wyższych i z większą masą ciała. U osób dorosłych prawidłowo ma długość do 12 cm w najdłuższym przekroju głowowo-ogonowym oraz masę od 70 g do 200 g2,3.

Splenomegalia

Splenomegalię definiuje się jako powiększenie śledziony w odniesieniu do jej długości lub masy. Długość od 12 cm do 20 cm wskazuje na umiarkowane powiększenie, natomiast >20 cm jest jednoznaczna z masywną splenomegalią. W przypadku masy wartość od...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Badanie podmiotowe i przedmiotowe

Postępowanie w przypadku pacjenta ze splenomegalią rozpoczyna się od badania podmiotowego i przedmiotowego. Należy mieć na uwadze najczęstsze przyczyny i zgodnie z nimi zadawać odpowiednie [...]

Obrazowanie i diagnostyka laboratoryjna

Kolejne kroki diagnostyczne opierają się na badaniach obrazowych oraz diagnostyce laboratoryjnej. Ze względu na dokładność, dostępność i brak narażenia na promieniowanie ultrasonografia [...]

Dalsze postępowanie

Jeżeli wstępna ocena pacjenta nie wskazuje przyczyny zmian, uzasadnione jest skierowanie go do odpowiedniego lekarza specjalisty. Dalsze postępowanie opiera się na [...]

Powikłania splenomegalii

Najczęstsze powikłania splenomegalii obejmują ostre infekcje, niedokrwistość i pęknięcie śledziony1. Szczególnie niebezpieczne jest pęknięcie śledziony, które prowadzi do znacznej utraty krwi. Częstość [...]

Hipersplenizm (zespół hiperspleniczny)

Hipersplenizm wynika z sekwestracji i nadmiernego niszczenia krwinek przez makrofagi śledzionowe8. Towarzyszy mu splenomegalia oraz kompensacyjny wzrost liczby komórek prekursorowych w szpiku kostnym. Jest [...]

Podsumowanie

Splenomegalia jest objawem wielu chorób. Najczęstsze przyczyny obejmują: infekcje, nowotwory mieloproliferacyjne, nowotwory układu chłonnego, choroby autoimmunologiczne i układowe oraz nadciśnienie wrotne. Postępowanie [...]

Do góry