Zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu E (HEV – hepatitis E virus) stanowi istotny problem zdrowia publicznego na całym świecie. Według wytycznych European Association for the Study of the Liver (EASL) HEV odpowiada za miliony zakażeń rocznie, z czego większość ma przebieg bezobjawowy lub skąpoobjawowy i samoograniczający się. U części pacjentów zakażenie HEV może jednak prowadzić do pełnoobjawowego ostrego zapalenia wątroby, niewydolności wątroby, a w niektórych przypadkach do zgonu, zwłaszcza wśród kobiet w ciąży oraz osób z obniżoną odpornością. Zakażenie HEV może też być przyczyną przewlekłego zapalenia wątroby.

Wirusowe zapalenie wątroby typu E (WZW E) to choroba zakaźna wywoływana przez wirus HEV, który został zidentyfikowany w 1983 roku. Schorzenie występuje zarówno w krajach rozwijających się, jak i rozwiniętych, w tym w Polsce.

Szacuje się, że rokrocznie na świecie około 20 mln osób ulega zakażeniu wirusem zapalenia wątroby typu E, w Europie zaś około 2 mln. Śmiertelność natomiast wynosi w zależności od piśmiennictwa od 40 000 do 70 000 przypadków rocznie, głównie w przebiegu epidemii w krajach rozwijających się^1-4.

Charakterystyka wirusa zapalenia wątroby typu E

HEV jest wirusem RNA należącym do rodziny Hepeviridae, rodzaju Orthohepevirus. Wyróżnia się 4 gatunki Orthohepevirus oznaczone literami od A do D. Szczepy zakaźne dla człowieka należą do gatunku A, który składa się z 8 genotypów oznaczonych cyframi od 1 do 8. Gatunek B występuje u ptaków, C u gryzoni i lisów, natomiast D u nietoperzy.

Wśród genotypów gatunku A HEV zakaźność dla człowieka potwierdzono dla genotypu 1, 2, 3 i 4.

Genotyp 1 jest obecny głównie w Azji, Afryce i jest tam przyczyną epidemii i zachorowań endemicznych, natomiast genotyp 2 występuje endemicznie w Afryce Zachodniej i Ameryce Środkowej, głównie w Meksyku. Zakażenia tymi genotypami przenoszone są dr...