Edytorial
Edytorial
doc. dr hab. med. Tomasz Hryniewiecki1
prof. dr hab. med. Tomasz Pasierski2
prof. dr hab. med. Jerzy Głuszek3
dr n. med. Maciej Kostrubiec4
prof. zw. dr hab. med. Ida Kinalska5
prof. dr hab. med. Michał Kurek6
dr n. med. Tadeusz M. Zielonka7
Sympozjum: choroba wieńcowa
Choroba wieńcowa, a zwłaszcza ostre zespoły wieńcowe stanowią jedną z najczęstszych przyczyn hospitalizacji z powodu chorób układu krążenia. Na chorobę wieńcową cierpi prawie milion dorosłych Polaków i wciąż obserwuje się stały wzrost zapadalności. Co roku w Polsce dochodzi do 100 tys. zawałów serca. Szczególnie niekorzystna jest tendencja do pojawiania się choroby wieńcowej u coraz młodszych osób, coraz częściej stwierdza się ją już u 20-30-latków. Wydaje się, że najsilniejszym czynnikiem ryzyka jest w tej grupie chorych palenie tytoniu. Niepokojące jest także zwiększanie się liczby kobiet z chorobą wieńcową. Zaobserwowano, że u kobiet większe niż u mężczyzn jest ryzyko zgonu po zawale z uniesieniem odcinka ST. Szybko powiększa się też grupa trudnych do leczenia chorych w podeszłym wieku, zwykle obciążonych wieloma innymi chorobami. W tej grupie większa jest śmiertelność w przebiegu zawału, ale po przebyciu ostrej fazy rokowanie jest dobre i porównywalne z osobami młodymi, także po rewaskularyzacji.
Niekorzystnym zmianom w epidemiologii choroby wieńcowej towarzyszy szybki rozwój nowych metod diagnostycznych i terapeutycznych. W Polsce stają się one też coraz dostępniejsze. Liczne badania kliniczne omawiane na kongresach polskich, europejskich i amerykańskich pozwalają na wybór odpowiednich metod leczenia. Ostatnio na kongresie American College of Cardiology w Chicago przedstawiono między innymi wyniki badania ASTEROID (dowodzącego regresji miażdżycy tętnic wieńcowych pod wpływem leczenia rosuwastatyną), PERISCOPE (zatrzymanie postępu miażdżycy tętnic wieńcowych u chorych z cukrzycą leczonych pioglitazonem), STRADIVARIUS (zwolnienie postępu choroby wieńcowej dzięki leczeniu rimonabantem, lekiem wspomagającym obniżenie masy ciała) czy On-TIME 2 (zastosowanie tirofibanu w okresie przedszpitalnym poprawia przeżycie chorych z zawałem z uniesieniem odcinka ST).
Szczególnie dużo jest kontrowersji wokół stentów uwalniających leki (DES), co przekłada się na zmniejszenie częstości ich wykorzystywania w ostatnich latach (rejestry CRUSADE, ACTION). Omówieniu tego zagadnienia poświęcony jest artykuł Ajay K. Jaina i Anthony’ego Mathura oraz komentarz doc. Zbigniewa Chmielaka.
Z tym problemem wiąże się bardzo ściśle stosowanie leczenia antyagregacyjnego. Udowodniono, że nieprzestrzeganie zaleceń dotyczących przyjmowania klopidogrelu zwiększa ryzyko zawału serca u chorych z wszczepionymi stentami. Utrzymuje się tendencja...
Zwykle bardzo dużo problemów diagnostycznych i terapeutycznych sprawiają kardiologom chorzy z cukrzycą. Niedawno stwierdzono, że w przypadku zawału serca docierają do pracowni kardiologii interwencyjnej z największym opóźnieniem, co może mieć zwią...