Small 37157

Tabela 3. TMS w różnicowaniu atypowych zespołów parkinsonowskich

Small 37227

Tabela 4. TMS w różnicowaniu chorób układu pozapiramidowego

Zaburzenia ruchu

Badania z użyciem TMS pogłębiły znacznie wiedzę na temat patofizjologii zaburzeń ruchu,46 jednak przydatność diagnostyczna TMS jest ograniczona w tej grupie chorych (tab. 3 i 4). Wspomnieć należy o wydłużeniu CMCT w zwyrodnieniu ponadjądrowym,47 zaniku wieloukładowym48 oraz u chorych z mutacją genu dla białka parkiny.49 Wydłużenie CMCT może być wskazówką diagnostyczną w powyższych chorobach, jeśli nie stwierdza się klinicznych objawów uszkodzenia dróg piramidowych. Drugim parametrem pomagającym różnicować zespoły pozapiramidowe jest okres ciszy rejestrowany z mięśnia tożstronnego do stymulowanej kory. Tak zarejestrowany ipsilateralny okres ciszy jest skrócony lub nieobecny w chorobach przebiegających z zaburzeniem transmisji przez ciało modzelowate, czyli w zaniku wieloukładowym i zwyrodnieniu ponadjądrowym.50

Inne zastosowania TMS

TMS stosowano w wielu innych niż wspomniane powyżej chorobach neurologicznych. Pośród nich wymienić należy specjalne metody stymulacji i rejestracji MEP z nietypowych mięśni, jak mięśnie w miednicy, przepona, co umożliwia sprawdzenie ciągłości ich unerwienia.7W wielu badaniach rejestrowano MEP ze stymulacji kory ruchowej w ostrej fazie udaru niedokrwiennego mózgu. Obecność MEP wiązała się z dobrym rokowaniem, co do powrotu funkcji ruchowej.51W migrenie z aurą wzrokową obniżony może być próg wywoływania fosfenów, czyli wzrokowych doznań indukowanych bodźcem TMS kierowanym na korę wzrokową.52W neurochirurgii podejmuje się próby przedoperacyjnej lokalizacji ogniska padaczkorodnego za pomocą TMS.53W końcu, w chorobach otępiennych, stymulacja pierwotnej kory ruchowej z poprzedzającym bodźcem somatosensorycznym pozwala ocenić, czy zaburzenia poznawcze związane są z nieprawidłowościami w przekaźnictwie cholinergicznym, występującymi w chorobie Alzheimera i w otępieniu z ciałkami Lewiego.54

Terapeutyczna stymulacja serią bodźców

Dzięki specjalnie skonstruowanym stymulatorom i cewkom możliwe jest emitowanie serii impulsów magnetycznych z częstotliwością nawet do 50 Hz. Ten rodzaj stymulacji zwany jest TMS serią bodźców (repetitive transcranial magnetic stimulation, rTMS). Terapeutyczny efekt rTMS zaobserwowano w wielu chorobach, m.in. w bólu neuropatycznym, padaczce ogniskowej, szumach usznych, dystonii, rehabilitacji funkcji ruchowych i zespołu zaniedbywania po udarze mózgu oraz w chorobie Parkinsona.55,56 Obserwowana poprawa stanu chorych nie była jednak znaczna i nie utrzymywała się dłużej niż kilka tygodni. Dlatego rTMS nie jest rutynowo stosowaną terapią schorzeń neurologicznych.

W badaniach prowadzonych w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie wykazano istotną i długoterminową poprawę w leczeniu depresji lekoopornej po 20 sesjach rTMS, dlatego rTMS zostało w tych krajach zatwierdzone jako rutynowa metoda terapeutyczna w tej chorobie.57

Podsumowanie

TMS jest metodą nieinwazyjną, bezbolesną i bezpieczną. W praktyce klinicznej stosuje się głównie stymulację pierwotnej kory ruchowej. Pobudzenie kory wywołuje skurcz odpowiedniej grupy mięśni szkieletowych, który można zarejestrować jako MEP. Ponadto, podczas standardowo wykonywanej TMS oznaczyć należy takie parametry, jak MT, CMCT i CSP. Przed rozpoczęciem badania należy wykluczyć ewentualne przeciwwskazania do TMS, najlepiej przez wypełnienie odpowiedniego formularza. Wartość diagnostyczna TMS jest udokumentowana w mielopatii, SLA i SM. W kilku innych schorzeniach, takich jak choroby móżdżku, otępienie, porażenie nerwu VII czy zaburzenia ruchu wartość diagnostyczna metody jest potencjalna i wymaga potwierdzenia w badaniach klinicznych.

Konflikt interesów

Dr Jakub Antczak w 2009 i 2011 r. pracował na umowę zlecenie dla firmy Ma-Je-R Sp. z o.o., a Dr Maria Rakowicz od 1989 r. jest udziałowcem firmy Ma-Je-R Sp.z o.o., która jest wyłącznym przedstawicielem w Polsce firmy Magstim, produkującej stymulatory magnetyczne, wykorzystywane w Pracowni EMG Zakładu Neurofizjologii Klinicznej Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie. Innych konfliktów interesów nie zgłoszono.

Do góry