Krótkotrwałe stosowanie wysokich dawek GKS nie zwiększa ryzyka obniżenia masy kostnej27. Natomiast chorzy z SM są bardziej narażeni na złamania kości, a ryzyko to jest większe w ostatnim czasie u stosujących doustne lub dożylne GKS bądź leki antydepresyjne28,29.

Podsumowanie

Należy uznać, że suplementacja witaminy D u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym jest ważnym elementem holistycznej opieki i ma szczególne znaczenie w profilaktyce obniżania mineralizacji kostnej, zwłaszcza u kobiet narażonych na spadek stężenia estrogenów, obniżoną aktywność fizyczną w przebiegu narastania niesprawności, leczenie GKS, aktywny proces zapalny. Nie ma aktualnie dowodów na terapeutyczny wpływ suplementacji witaminy D na przebieg SM. Nie można również jednoznacznie stwierdzić, czy niskie stężenie tej witaminy jest czynnikiem patogenicznym dla SM, czy raczej wynikiem narastającej niesprawności chorych, zwłaszcza tych znajdujących się w izolacji. Obecnie należy przyjmować prawidłowe wartości witaminy D za ochronny czynnik ryzyka rozwoju SM, suplementacja cholekalcyferolu zaś ma znaczenie również w ograniczeniu powikłań choroby. Jest ona ponadto bezpieczna, dlatego nie jest uzasadnione klinicznie ani kosztowo monitorowanie jej stężenia. Podobnie nie ma uzasadnienia oznaczanie stężenia parathormonu. Zgodnie z aktualnymi wytycznymi zaleca się natomiast wykonywanie badań densytometrycznych.

Do góry