Symptomy towarzyszącego DES powinny być również intensywnie leczone. W postępowaniu wykorzystuje się: sztuczne łzy, cyklosporynę w postaci kropli do oczu, okluzję punktów łzowych, doustną suplementację kwasami omega-3. Szczególnej uwagi i terapii wymagają stany zapalne brzegów powiek oraz zaburzenia dotyczące gruczołów Meiboma. W tych przypadkach wskazana jest regularna, długotrwała higiena brzegów powiek przy użyciu przeznaczonych do tego preparatów.

W leczeniu kurczu powiek pomocne są iniekcje toksyny botulinowej.

W przypadkach, w których światłowstręt związany jest z zaburzeniami budowy tęczówki – z aniridią lub albinizmem i transiluminacją tęczówki – rozwiązaniem mogą być soczewki kontaktowe z imitacją tęczówki. Zapewniają one korzyści o charakterze kosmetycznym, terapeutycznym, a także psychologicznym.

Nadzieją dla pacjentów z ciężką ESRD powodowaną mutacjami w genie RPE65 jest terapia genowa preparatem woretygen neparwowek. Zabieg polega na podsiatkówkowym podaniu leku. Ze względu na postępujący charakter choroby istotne jest wczesne wdrożenie terapii. W jej efekcie uzyskuje się poprawę ostrości wzroku i pola widzenia oraz zmniejszenie wrażliwości fotoreceptorów na światło. Według badań utrzymują się one do 5 lat od zabiegu, choć aktualnie prowadzone kilkuletnie obserwacje wskazują na postępującą degenerację komórek siatkówki u leczonych tą metodą. Trwają badania kliniczne nad terapiami genowymi dla innych typów ciężkiej ESRD powodowanych mutacjami w innych genach⁷.

We wrodzonych schorzeniach siatkówki, w których przyczyny światłowstrętu nie można wyeliminować, postępowanie ukierunkowane jest na łagodzenie objawów. Wskazane są szkła okularowe ograniczające dostęp światła. Nie zaleca się jednak typowych przyciemnionych soczewek, tylko z tzw. filtrem krawędziowym. Całkowicie pochłaniają one część widzialnego pasma światła. Receptory oka wrażliwe na dany zakres pasma są celowo pomijane. Nie istnieją obiektywne kryteria przepisywania soczewek z filtrami krawędziowymi. Pacjenci muszą przetestować różne dostępne wersje i porównując komfort widzenia, zdecydować, które najbardziej odpowiadają ich potrzebom. Choć soczewki kontaktowe z filtrami krawędziowymi najskuteczniej blokują dostęp światła, to ich zastosowanie u dzieci może być jednak trudne.

Zwiększa się zainteresowanie terapeutycznym wpływem na światłoczułe komórki zwojowe siatkówki u pacjentów ze światłowstrętem, zwłaszcza w przebiegu migreny. Użycie filtrów blokujących długości światła, na które najbardziej wrażliwe są IPRGCs, zmniejszało objawy u dorosłych z kurczem powiek oraz migreną¹⁰. Prowadzone badania wykazały jednak, że blokowanie innych długości fali świetlnej również może działać w podobny sposób i zmniejszać objawy. Dlatego konieczne są dalsze badania.

Podsumowanie

Światłowstręt jest objawem, którego najczęstszą przyczyną są schorzenia okulistyczne. Część z nich można rozpoznać podczas badania okulistycznego, część wymaga badań dodatkowych. Przy prawidłowym wyniku badania okulistycznego należy wziąć pod uwagę przyczyny neurologiczne oraz stosowane przez pacjenta leki. Istotną rolę w patofizjologii światłowstrętu odgrywają światłoczułe komórki zwojowe siatkówki. Wraz z ich poznaniem wiązane są nadzieje na nowe terapie łagodzące objawy, np. u pacjentów z migreną. Poza leczeniem przyczynowym istnieje wiele metod łagodzenia dolegliwości związanych ze światłowstrętem, które można zaproponować pacjentom.