ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Pytania do specjalisty
Alergologia
Dr n. med. Anna Zawadzka-Krajewska
1. Kiedy u niemowlęcia należy podejrzewać atopowe, a kiedy łojotokowe zapalenie skóry? Jak leczyć łojotokowe zapalenie skóry?
Niejednokrotnie łojotokowe zapalenie skóry jest błędnie rozpoznawane jako atopowe zapalenie skóry. Być może wynika to z faktu, że łojotokowe zapalenie skóry często występuje u niemowląt ze skłonnością do atopii. Z badań wynika, że u połowy niemowląt z objawami nasilonego łojotokowego zapalenia skóry może rozwinąć się atopowe zapalenie skóry. Objawy łojotokowego zapalenia skóry pojawiają się wcześniej niż atopowego, zwykle w pierwszych dniach lub tygodniach życia. Zlokalizowane są głównie na owłosionej skórze głowy (tzw. ciemieniucha), w okolicy brwi, środkowej części twarzy, za uszami, w fałdach skórnych, w okolicy pieluszkowej, wokół pępka. Wykwity mają charakter rumieniowo-wysiękowy. Występują pod postacią tłustych, szarożółtych łusek i strupów, zwykle dość silnie przylegających do podłoża. Przyczyną zmian jest nadmierne wydzielanie łoju i zakażenie drożdżakami. Zazwyczaj po kilku tygodniach, rzadziej po kilku miesiącach, zmiany skórne cofają się samoistnie bez pozostawienia śladu. Leczenie łojotokowego zapalenia skóry polega na systematycznym stosowaniu preparatów rozmiękczających łuskę w celu usunięcia nawarstwień łusek i strupów. Służą do tego dostępne w aptekach płyny, emulsje i szampony. Nadkażenie bakteryjne lub drożdżakowie należy leczyć przyczynowo.
Objawy atopowego zapalenia skóry pojawiają się zazwyczaj około 3 miesiąca życia. Typowymi wykwitami są grudki wysiękowe, zwykle na rumieniowym podłożu. Zmiany mogą mieć charakter ostry lub przewlekły. Najbardziej charakterystycznym objawem atopowego zapalenia jest świąd i suchość skóry. Lokalizacja zmian zależy od wieku pacjenta. U małych dzieci zmiany zlokalizowane są przede wszystkim na twarzy, głównie na policzkach, wyprostnych powierzchniach kończyn i tułowiu. O rozpoznaniu atopowego zapalenia skóry decyduje obraz kliniczny, morfologia i lokalizacja zmian skórnych. W rozpoznaniu stosowane są kryteria Hanifina i Rajki. Do kryteriów większych należą:
- przewlekły, nawrotowy przebieg choroby
- typowa lokalizacja zmian
- świąd
- wywiad atopowy u dziecka lub członków rodziny
Do kryteriów mniejszych należą:
- wczesne wystąpienie zmian skórnych
- zwiększone stężenie IgE
- dodatnie wyniki punktowych testów skórnych
- świąd skóry po spoceniu
- nawracające zakażenia skóry
- nietolerancja pokarmów
- nietolerancja wełny
- suchość skóry
- zaostrzenie zmian o podłożu emocjonalnym
- wyprysk rąk i/lub stóp
- biały dermografizm
- fałd szyjny
- fałd powieki dolnej
- zacienienie wokół oczu
- zapalenie czerwieni wargowej
- nawrotowe zapalenie spojówek
- rogowacenie mieszkowe
- rumień twarzy
- stożek rogówki
- zaćma
- wyprysk sutków
- łupież biały
- akcentacja mieszków włosowych