Opis przypadku

Siedmioletni chłopiec o masie ciała 32 kg, prawidłowo rozwinięty, dotychczas zdrowy, w poniedziałek zaczął się skarżyć na bóle brzucha w okolicy pępka, promieniujące do lewego dołu biodrowego. Matka podała mu doustnie dwa razy po 250 mg paracetamolu, po którym bóle ustąpiły, ale pojawiły się ponownie tego samego dnia wieczorem. W nocy dziecko dwukrotnie wymiotowało. Po kontakcie telefonicznym z zaprzyjaźnionym lekarzem matka zastosowała ścisłą dietę (kleik ryżowy, pojenie lekko osoloną wodą). Chłopiec nadal narzekał na bóle brzucha, w nocy z wtorku na środę wymiotował, nie chciał pić. Nie oddał stolca ani moczu. Ten sam lekarz zalecił telefonicznie konsultację chirurgiczną, podejrzewając zapalenie wyrostka robaczkowego. W środę rano matka zgłosiła się do izby przyjęć szpitala dziecięcego, gdzie posadziła chłopca na ławce i zajęła się rejestracją. Po około 10 minutach dziecko zasłabło, zsunęło się z ławki, sprawiało wrażenie nieprzytomnego. Chłopca przeniesiono do sali reanimacyjnej izby przyjęć, gdzie stwierdzono brak świadomości, sinicę centralną i obwodową oraz brak przepływu obwodowego; tętno około 120/min było wyczuwalne na tętnicach szyjnych i udowych. Oddechy szarpiące i nieregularne. W jamie ustnej pojawiła się treść żołądkowa podbarwiona krwią. Ciśnienie tętnicze było nieoznaczalne. Źrenice były szerokie, leniwie reagujące na światło. Uwagę zwracało wysklepione nadbrzusze.

Podjęto resuscytację w ramach podstawowych zabiegów resuscytacyjnych (basic life support, BLS) i wezwano zespół reanimacyjny. W tym samym czasie doszło do pełnego zatrzymania krążenia. Po przybyciu zespołu dziecko zaintubowano, odessano z dróg oddechowych masywną ilość treści pokarmowej. Nie przerywając uciskania klatki piersiowej, założono wkłucie do żyły szyjnej wewnętrznej; na podstawie danych na temat objawów sugerujących ostrą patologię brzuszną przetoczono 1000 ml płynu wieleoelektrolitowego i 250 ml albumin. W EKG początkowo stwierdzono mikrofaliste migotanie komór, które po wykonanej dwukrotnie defibrylacji przeszło w asystolię. Podano 6 razy adrenalinę w dawkach po 1 mg, przetoczono 100 ml NaHCO₃. Uciskanie klatki piersiowej było hemodynamicznie nieskuteczne, wobec czego przetoczono dodatkowe 500 ml krystaloidów. Wobec nieskuteczności postępowania resuscytacyjnego dziecko uznano za zmarłe po 65 minutach od początku resuscytacji.

Badanie sekcyjne wykonane w zakładzie medycyny sądowej wykazało skręt, martwicę i wielopunktową perforację jelita cienkiego na długości około 50 cm. Powodem patologii były dwie namagnesowane kulki, prawdopodobnie połknięte przez chłopca, które spo...