Jak osoby z nerwicą funkcjonują społecznie?

Nerwica znacznie upośledza relacje interpersonalne, zakłóca przebieg edukacji, rozwój kariery zawodowej i własnych pasji. Nierzadko powoduje wycofanie społeczne, zaniechanie wielu aktywności, rezygnację z własnych celów, planów. W skrajnych przypadkach dezorganizuje codzienne funkcjonowanie, ogranicza samodzielność, swobodę poruszania się, opuszczania domu.

Kiedy nerwicę trzeba leczyć?

Leczenie warto rozpocząć jak najwcześniej, gdy objawy zaczynają wyraźnie pogarszać samopoczucie, mają tendencję do nawracania, utrwalania się, gdy ograniczają funkcjonowanie, rzutują na nastrój i relacje z otoczeniem.

Co w przypadku, kiedy objawy nerwicy nie przeszkadzają w codziennym funkcjonowaniu?

Leczenie z reguły nie jest konieczne, jeśli chory nie odczuwa trudności ani istotnych ograniczeń w związku z obecnością zaburzeń, realizuje swoje cele, pozostaje w dobrych relacjach z otoczeniem. W przypadku zaburzeń nerwicowych z sytuacją taką często mamy do czynienia przy występowaniu niektórych izolowanych fobii.

Do kogo zwrócić się o pomoc?

Pierwszą osobą, do której powinien się skierować chory, powinien być lekarz psychiatra. Pokieruje on diagnostyką, ustali rozpoznanie i strategię postępowania leczniczego.

Jak leczone są osoby z takimi zaburzeniami?

Podstawową i najefektywniejszą metodą leczenia jest psychoterapia. W przypadku dużego nasilenia objawów, niepokoju, lęku, zaburzeń snu, objawów depresyjnych często konieczna jest wstępna lub równoległa farmakoterapia. Jest wiele leków, które przynoszą poprawę, a nawet całkowicie eliminują objawy. Pomagają szybciej złagodzić zaburzenia i poprawić funkcjonowanie chorego.

Jak długo trwa leczenie?

Poprawę i ustąpienie objawów przy leczeniu farmakologicznym z reguły można uzyskać po kilku, kilkunastu miesiącach terapii. Całościowy proces leczenia wraz z psychoterapią z reguły trwa kilka lat.