Proces starzenia się ludności jest zjawiskiem stosunkowo nowym. Wystąpił on po tzw. wzroście demograficznym drugiej połowy XX w. Otępienie należy obecnie do poważnych wyzwań medycznych i społecznych, a także głównych przyczyn upośledzenia sprawności psychicznej, fizycznej, społecznej oraz śmierci osób w wieku podeszłym. Jest spowodowane chorobą mózgu lub postępującym stanem towarzyszącym chorobom i urazom, które pogarszają funkcje poznawcze. Chorzy stopniowo tracą krytycyzm, mają problemy z orientacją, rozumieniem sytuacji i wypowiedzi. Wykazują upośledzenie ruchów precyzyjnych, zdolności rozpoznawania przedmiotów i wykonania czynności złożonych lub ich korygowania.

Epidemiologia

Pojęcia „starość” i „starzenie się” można oceniać jako zjawiska dotyczące społeczeństwa danego kraju. W aspekcie jednostkowym starość jest stanem biologicznym będącym ostatnim etapem życia¹. Według Kirkwooda (1996) starzenie to proces postępującego upośledzenia funkcji życiowych organizmu oraz utrata możliwości adaptacyjnych do zmian społecznych wraz ze zwiększającym się prawdopodobieństwem zgonu². Starzenie się jest procesem dynamicznym, podczas gdy starość jako stan ma charakter statyczny.

W populacji osób powyżej 65 r.ż. często występują zaburzenia poznawcze i istotnie wzrasta ryzyko otępienia. Odsetek ludności z zaburzonymi funkcjami poznawczymi w Polsce w wieku ponad 65 lat wynosił w 2010 r. 14%³, zaś badania dotyczące otępienia wykazały, że w populacji powyżej 65 r.ż. jest to od 5,7 do 10% osób^4,5. Według danych z piśmiennictwa światowego otępienie dotyka 3-11% osób po 65 r.ż., czyli 50 mln ludzi, z czego około 60% z nich żyje w krajach o niskich i średnich dochodach. W Wielkiej Brytanii otępienie stwierdzane jest u 850 tys. osób i stanowi główną przyczynę śmierci mężczyzn i kobiet, a liczby te mają się potroić do roku 2050⁶. Każdego roku pojawia się prawie 10 mln nowych przypadków otępienia, a łączna liczba osób z tym rozpoznaniem w 2030 r. szacowana jest na 82 mln i 152 mln w 2050 r. Demencja jest zatem problemem zdrowotnym, społecznym i gospodarczym, prowadzącym do wzrostu kosztów dla rządów, społeczności i rodzin.

Na podstawie analizy wielu badań epidemiologicznych stwierdzono, że wskaźnik rozpowszechnienia otępienia podwaja się co mniej więcej 5 lat od 65 r.ż., a Światowa Organizacja Zdrowia (WHO – World Health Organization) zatwierdziła globalny plan działania na rzecz walki z demencją, dotyczący siedmiu głównych obszarów⁷.