Opis przypadku

28-letni kierowca samochodu osobowego wypadł z łuku drogi i zawisł na nawisie głębokiego rowu przy drzewie. Siła odśrodkowa była tak duża, że część jego ciała znalazła się poza samochodem (wybita szyba), natomiast kończyny dolne zostały uwięzione przez deskę rozdzielczą. Okoliczni mieszkańcy ruszyli z pomocą. Przybyli na miejsce strażacy ochotniczej straży pożarnej oraz powiadomiony zespół ratownictwa medycznego (ZRM) wydobyli poszkodowanego z pojazdu.

Lekarz i ratownik medyczny ZRM dokonali badania przedmiotowego, utrzymując kontakt z przytomnym poszkodowanym. Podczas badania stwierdzono złamanie kości podudzia i uda lewego, ciśnienie tętnicze 70/50 mmHg, tętno na tętnicy promieniowej słabo wyczuwalne, saturacja 94 proc. Skóra pokryta chłodnym potem. Z każdą chwilą kontakt z poszkodowanym był coraz trudniejszy. Z podejrzeniem obrażeń wielonarządowych, z pogarszającymi się parametrami dokonano próby klasycznej kaniulacji naczynia krwionośnego (ze względu na hipowolemię brak skuteczności postępowania).

Podjęto decyzję o zastosowaniu wkłucia doszpikowego i płynoterapii donaczyniowej przez jamę szpikową. Po udanej próbie uzyskania dostępu do jamy szpikowej u poszkodowanego doszło w wyniku obrażeń do nagłego zatrzymania krążenia (NZK). Wkłucie doszpikowe okazało się jedyną alternatywną drogą dostępu do naczynia krwionośnego.

Wkłucie doszpikowe w ratownictwie

Codziennie jesteśmy świadkami postępu medycyny dzięki badaniom naukowym. Poprzez pracę z pacjentem i prowadzone przez nas obiektywne obserwacje – zarówno negatywne, jak i pozytywne – ma miejsce stały rozwój. Towarzystwa naukowe publikują cyklicznie zalecenia na temat diagnostyki i terapii chorób we wszystkich dziedzinach. Medycyna oparta na faktach jest podstawą funkcjonowania współczesnego lekarza.

Jednocześnie niewielu z nas pamięta, że rozwój oparty jest także na wnioskach płynących z wojen, gdzie początkowo jej ofiarami byli głównie żołnierze uczestniczący w konflikcie. W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat większość ofiar wojen zaczęła stanowić ludność cywilna (Irak, Syria). W związku z tym idea, jaka powinna nam przyświecać, to wdrożenie doświadczeń medycyny pola walki do medycyny cywilnej i wypracowanie koncepcji studiowania doświadczeń medycyny militarnej na uczelniach medycznych w naszym kraju przez studentów cywilnych – adeptów sztuki medycznej.