Traumatologia

Urazy twarzoczaszki

lek. dent. Małgorzata Glonek

lek. Tomasz Gmyrek

Klinika Chirurgii Szczękowo-Twarzowej, Uniwersytecki Szpital Kliniczny im. Wojskowej Akademii Medycznej – Centralny Szpital Weteranów, Łódź

Adres do korespondencji:

lek. dent. Małgorzata Glonek

Klinika Chirurgii Szczękowo-Twarzowej

Uniwersytecki Szpital Kliniczny im. Wojskowej Akademii Medycznej – Centralny Szpital Weteranów

pl. Hallera 1

90-647 Łódź

e-mail: malgorzata.glonek1@gmail.com

• Rodzaje urazów części twarzowej czaszki, ze szczególnym uwzględnieniem złamań oczodołu

• Charakter i rozległość urazu a potrzeby lecznicze

• Opis przypadku klinicznego z własnej praktyki

Opis przypadku

Pacjent 25-letni zgłosił się na szpitalny oddział ratunkowy (SOR) z powodu urazu, którego doznał w wyniku pobicia przez nieznanych sprawców. Przy przyjęciu widoczne były krwiaki okularowe, masywny obrzęk powiek i nasady nosa. Pacjent skarżył się na nasilone dolegliwości bólowe głowy oraz dwojenie przy patrzeniu we wszystkich kierunkach. Nie zgłaszał innych zaburzeń ze strony narządu wzroku.

W ramach SOR-u wykonano kontrolne badanie obrazowe: tomografii komputerowej (TK) głowy i twarzowej części czaszki (ryc. 1A). Rozpoznano obustronne złamania wyrostków skrzydłowatych kości klinowych i skrzydła większego lewej kości klinowej, obustronne złamania kości szczękowych, złamanie kości nosa. Stwierdzono złamanie typu PGMT (przemieszczenie górnego masywu twarzy). TK głowy nie wykazała zmian pourazowych.

Na SOR-ze skupiono uwagę na wykluczeniu pourazowego krwawienia śródczaszkowego, zagrażającego bezpośrednio życiu pacjenta. Po kilkugodzinnym pobycie na oddziale pacjent został skierowany do kliniki chirurgii szczękowo-twarzowej. Zlecono profilaktyczną antybiotykoterapię (ampicylina 1 g 4 × na dobę, metronidazol 500 mg 3 × na dobę, amikacyna 1 g 1 × na dobę), leczenie przeciwbólowe (deksketoprofen 25 mg 3 × na dobę oraz metamizol doraźnie), leczenie przeciwobrzękowe. Wznowiono również leczenie psychiatryczne lekami zażywanymi przez pacjenta (kwas walproinowy 300 mg 2 × na dobę i diazepam 10 mg), które odstawił ze względu na trwający 3 tygodnie ciąg alkoholowy. Pacjent został zakwalifikowany do zabiegu repozycji kości i osteosyntezy mikropłytkowej złamań, którego przeprowadzenie zaplanowano po ustąpieniu obrzęków (ryc. 1B).

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Komentarz

Złamania w obrębie części twarzowej czaszki mogą powstawać w wielu mechanizmach. U osób dorosłych najczęściej dochodzi do nich na skutek pobicia, [...]

Podsumowanie

Wzrost liczby pacjentów po urazach twarzoczaszki, w tym złamaniach oczodołu, powinien skłaniać lekarzy do większej czujności diagnostycznej i kompleksowej współpracy, ponieważ [...]

Do góry