ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Opis przypadku
Śpiąca królewna, czyli kobieta, która nie mogła się obudzić
dr n. med. Krzysztof Wróblewski
- Zespół hiperglikemiczno-hipermolalny jako wyjątkowo groźne powikłanie cukrzycy, charakteryzujące się 10-krotnie wyższą śmiertelnością niż kwasica ketonowa głównie z powodu ciężkiego odwodnienia
- Praktyczne wskazówki dotyczące postępowania w przypadku zespołu hiperglikemiczno-hipermolalnego
Regina – imię żeńskie, z łac. regina – królowa
Zespół hiperglikemiczno-hipermolalny (HHS – hyperosmolar hyperglycemic state) jest jednym z dwóch głównych (obok kwasicy ketonowej) ostrych powikłań obserwowanych u pacjentów z cukrzycą. Charakteryzuje się 10-krotnie wyższą śmiertelnością niż kwasica ketonowa, co wynika głównie z ciężkiego odwodnienia, zwykle zaawansowanego wieku chorych oraz obecności innych chorób współistniejących1. Z tego powodu właściwa płynoterapia jest kluczowa dla rokowania pacjenta. Sytuacja się komplikuje, jeśli chory wymaga jednocześnie interwencji chirurgicznej.
Nie tak dawno i nie tak daleko, w samym centrum wielkomiejskiej metropolii, w wysokiej kamienicy na ostatniej kondygnacji dwóch rycerzy w czerwonej zbroi, pokonując wiele trudności, po sforsowaniu wrót komnaty znalazło leżącą na łożu śpiącą królewnę, która pomimo licznych starań i zabiegów nie mogła się obudzić. Tak zapewne byłoby w bajce, ale rzeczywistość okazała się bardziej okrutna…
Opis przypadku
Pani Regina, 71-latka mieszkająca sama, została przywieziona na szpitalny oddział ratunkowy (SOR) przez specjalistyczny zespół ratownictwa medycznego z powodu utrudnionego kontaktu słowno-logicznego i zaburzeń poznawczych. W dniu interwencji pacjentka została znaleziona w łóżku skrajnie zaniedbana higienicznie, we własnych wydzielinach: moczu, wymiocinach i kale. Aby móc dostać się do mieszkania pacjentki, konieczna była interwencja policji i straży pożarnej. Wywiad z pacjentką był niemożliwy do zebrania. Na miejscu stan pacjentki został oceniony w skali Glasgow Coma Scale (GCS) na 9 pkt. Poziom glikemii z krwi włośniczkowej zmierzony przez zespół ratownictwa medycznego był nieoznaczalny (glukometr nie mierzył wartości >700 mg/dl), wartość ciśnienia tętniczego wynosiła 96/50 mmHg. Z relacji rodziny wynikało, że od kilku dni pacjentka nie wstawała z łóżka z powodu dolegliwości bólowych grzbietu po doznanym upadku z własnej wysokości. Kobieta prawdopodobnie do chwili wezwania zespołu ratownictwa medycznego nie leczyła się przewlekle, odmawiała wizyt u lekarza.
W badaniu przedmiotowym przeprowadzonym w ramach izby przyjęć stwierdzono, że pacjentka jest w stanie ogólnym ciężkim, przytomna, bez kontaktu słowno-logicznego. Wynik w Sali GCS 10 pkt. Budowa ciała asteniczna z wagą ciała ok. 60 kg. Skóra sucha ...